ترجمه قرآن کریم استاد انصاریان صفحه 580

وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا (26)

و پاره ای از شب را سر به سجده گذار، و او را در شب طولانی تسبیح گوی. (26)

إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَهَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا (27)

بی تردید اینان [که گنهکار و ناسپاس اند] دنیای زودگذر را دوست دارند [و فقط برای به دست آوردن آن می کوشند] و روز هولناک و سختی را که پیش رو دارند وامی گذارند. (27)

نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا (28)

ما آنان را آفریدیم و مفاصلشان را [با رشته های اعصاب و عضلات] محکم و استوار کردیم، و هرگاه بخواهیم [آنان را نابود می کنیم و] امثال و نظایرشان را [که مطیع و فرمانبردارند] به جای آنان قرار می دهیم. (28)

إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَهٌ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ سَبِیلًا (29)

همانا این [آیات قرآن] تذکر و هشداری است؛ پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش [با تکیه بر این آیات] برگزیند، (29)

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا (30)

و تا خدا نخواهد، نخواهید خواست؛ یقیناً خدا همواره دانا و حکیم است. (30)

یُدْخِلُ مَن یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا (31)

هر کس را بخواهد در رحمتش درآورد و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده است. (31)

سوره المرسلات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1)

سوگند به آن فرشتگانی که پی در پی فرستاده می شوند، (1)

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2)

و سوگند به آن فرشتگانی که [برای آوردن وحی در سرعت حرکت] چون تندبادند. (2)

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3)

و سوگند به آن فرشتگانی که گشاینده صحیفه های وحی اند، (3)

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4)

و سوگند به آن فرشتگانی که جدا کننده حق از باطل اند، (4)

فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا (5)

و سوگند به آن فرشتگانی که القاکننده آیات آسمانی به پیامبران [اند،] (5)

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6)

تا حجت [باشد برای اهل ایمان] و بیم و هشدار باشد [برای کافران] (6)

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7)

[به همه این حقایق سوگند] که آنچه [به عنوان روز قیامت] وعده داده می شوید بی تردید واقع شدنی است. (7)

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8)

در آن زمان که ستارگان محو و تاریک شوند، (8)

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9)

و آن زمانی که آسمان بشکافد. (9)

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10)

و آن زمان که کوه ها از بیخ و بن کنده شوند. (10)

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11)

و آن زمان که وقت حضور پیامبران [برای گواهی بر امت ها] معین شود. (11)

لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ (12)

این امور برای چه روزی به تأخیر افتاده؟ (12)

لِیَوْمِ الْفَصْلِ (13)

برای روز داوری (13)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ (14)

و تو چه می دانی روز داوری چیست؟ (14)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ (15)

وای در آن روز بر تکذیب کنندگان؛ (15)

أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ (16)

آیا پیشینیان را [به سبب تکذیبشان] هلاک نکردیم؟ (16)

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ (17)

سپس به دنبال آنان دیگران را هم [به سبب تکذیبشان] هلاک می کنیم. (17)

کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ (18)

با گنهکاران این گونه رفتار می کنیم. (18)

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ (19)

وای در آن روز بر تکذیب کنندگان! (19)