ترجمه قرآن کریم استاد انصاریان صفحه 590

سوره البروج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ (1)

سوگند به آسمان که دارای برج هاست (1)

وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ (2)

و سوگند به روزی که [برپا شدنش را برای داوری میان مردم] وعده داده اند (2)

وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ (3)

و سوگند به شاهد [که پیامبر هر امت است] و مورد مشاهده [که اعمال هر امت است؛] (3)

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (4)

مرده باد صاحبان آن خندق [که مؤمنان را در آن سوزاندند.] (4)

النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (5)

آن آتشی که آتش گیرانه اش فراوان و بسیار بود، (5)

إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ (6)

هنگامی که آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند (6)

وَهُمْ عَلَی مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ (7)

و آنچه را از شکنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می دادند تماشاگر و ناظر بودند (7)

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ (8)

و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شکست ناپذیر و ستوده؛ (8)

الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (9)

خدایی که مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است. (9)

إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ (10)

کسانی که مردان و زنان مؤمن را مورد شکنجه و آزار قرار دادند، سپس توبه نکردند، نهایتاً عذاب دوزخ و عذاب سوزان برای آنان است. (10)

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ (11)

بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، ویژه آنان است، این است کامیابی بزرگ. (11)

إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ (12)

بی تردید به قهر گرفتن و مجازات پروردگارت بسیار سخت است. …. (12)

إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ (13)

اوست که [مخلوقات را] می آفریند، و [پس از مرگ] باز می گرداند…. (13)

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)

و او بسیار آمرزنده و دوستدار [مؤمنان] است. (14)

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ (15)

صاحب عرش و ارجمند [و عالی صفات] است. …. (15)

فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیدُ (16)

آنچه را بخواهد [بی آنکه بازدارنده ای در برابرش باشد] انجام می دهد. …. (16)

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ (17)

آیا خبر آن سپاهیان به تو رسیده است؟ (17)

فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ (18)

[سپاهیان] فرعون و ثمود [که به سبب تکذیبشان به عذابی دردناک دچار شدند؛] (18)

بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ (19)

[فقط آنان تکذیب گر نبودند] بلکه کافران [قوم تو] در تکذیبی سخت ترند…. (19)

وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِیطٌ (20)

و خدا از همه سو بر آنان احاطه دارد. (20)

بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ (21)

[چنین نیست که درباره قرآن می پندارند] بلکه آن، قرآنی باعظمت و بلند مرتبه است (21)

فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ (22)

که در لوح محفوظ است [به همین خاطر از دستبرد هر تحریف گری مصون است.] (22)