ترجمه قرآن کریم استاد انصاریان صفحه 604

سوره الإخلاص

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1)

بگو: او خدای یکتاست؛ (1)

اللَّهُ الصَّمَدُ (2)

خدای بی نیاز [همه موجودات هستی که نیازمند و عین فقرند برای رفع نیازشان روی به او کنند و از حضرتش گدایی نمایند.] (2)

لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (3)

نزاده، و زاییده نشده است، (3)

وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)

و هیچ کس [در ذات و صفات] همانند و همتا و شبیه او نمی باشد. (4)

سوره الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)

بگو: به پروردگار سپیده دم پناه می برم، (1)

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2)

از زیان مخلوقاتی که [با انحرافشان از قوانین الهی به انسان] ضرر می رسانند، (2)

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3)

و از زیان شب هنگامی که با تاریکی اش درآید [که در آن تاریکی انواع حیوانات موذی و انسان های فاسق و فاجر برای ضربه زدن به انسان در کمین اند] (3)

وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (4)

و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [می دمند و با این کار شیطانی در زندگی فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار می آورند] (4)

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)

و از زیان حسود، زمانی که حسد می ورزد. (5)

سوره الناس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1)

بگو: پناه می برم به پروردگار مردم (1)

مَلِکِ النَّاسِ (2)

[به] پادشاه مردم (2)

إِلَهِ النَّاسِ (3)

[به] معبود مردم (3)

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4)

از زیان وسوسه گر کمین گرفته و پنهان، (4)

الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (5)

آنکه همواره در سینه های مردم وسوسه می کند (5)

مِنَ الْجِنَّهِ وَالنَّاسِ (6)

از جنّیان و آدمیان. (6)