دیدار در عصر غیبت؛ از نفی تا اثبات صفحه 252

آن نیز می توان در امان ماند. مثلاً اگر گفته شود امام را می توان در خواب و مکاشفه دید اما هیچ یک را نمی توان ملاک عمل قرار داد و شرعاً حجت و دلیل برای انجام کاری محسوب نمی شود، مردم وظیفه خود را در برخورد با این خواب و مکاشفه ها می فهمند. اگر گفته شود امام را می توان در بیداری دید، اما دیدار به دست امام است و کسی توان رسیدن به محضر ایشان را ندارد و نیز کسی توان بردن پیام برای امام را ندارد و چنین ادعاهایی را نباید پذیرفت، در عین اعتقاد به ملاقات، راه بر سوءاستفاده کنندگان بسته می شود.

پس راه مبارزه با مدعیان دروغین، انکار کردن و دروغ شمردن ملاقات ها نیست، بلکه تبلیغ صحیح و تبیین دقیق آن است.

ب) رواج خرافات

آقای ذاکری می نویسد:

نقل این داستان ها و حکایت ها باعث می شود که یک عقیده درست و صحیح، به ناصواب هایی آمیخته گردد و عقاید خرافی و ناصحیح و غیرمستدل و مستند، در میان مردم رواج یابد ... و جوّی ناسالم و به دور از حقیقت و عوام پسند به وجود می آید و مردمان معتقد را از سرچشمه زلال اسلام ناب و راستین به دور می کنند و در باتلاق خرافات فرومی برند. (1)

پاسخ نقضی: ما معتقدیم ائمه علیهم السلام حوایج توسل کنندگان را روا می دارند و بیماران را شفا می دهند. اعتقاد به این حقیقت راستین، چنان که خود ایشان نیز در بند پیشین اشاره کرده بودند، خرافات بسیاری را در جامعه به دنبال داشته است. حال باید پرسید آیا صحیح