دیدار در عصر غیبت؛ از نفی تا اثبات صفحه 26

حاصل کلام لغویان در این واژه، رو به رو شدن و برخورد یک چیز یا فرد با چیز یا فرد دیگری است.

رؤیت

رأیته رأی العین، أی: حیث یقع البصر علیه. (1)

الرؤیه بالعین تتعدی إلی مفعول واحد، و بمعنی العلم تتعدی إلی مفعولین. (2)

اصل یدل علی نظر و إبصار بعین أو بصیره. (3)

الرُّؤیَهُ النَّظَرُ بالعَیْن و القَلْب. (4)

اهل لغت رؤیت را دیدن معنا کرده اند، با چشم سر، یا با چشم قلب باشد.

1- «رأیته رأی العین» یعنی آن گونه که چشم بر او افتاد. (کتاب العین، ج8، ص3.7)
2- واژه رؤیت به معنای دیدن با چشم با یک مفعول متعدی می شود و همان واژه با معنای علم و دانستن با دو مفعول متعدّی می شود. (الصحاح اللغه، ج6، ص2347)
3- رؤیت یک ریشه دارد که بر نگاه کردن و دیدن با چشم و یا بینایی درونی دلالت دارد. (معجم مقاییس اللغه، ص415)
4- رؤیت، دیدن با چشم و دل است. (لسان العرب، ج14، ص291)