دیدار در عصر غیبت؛ از نفی تا اثبات صفحه 32

طوسی (1) و جریر طبری (2) نقل کرده اند. افزون بر این دیدار دسته جمعی، افرادی نیز به تنهایی به محضر ایشان رسیده اند. نام این افراد نیز در کتاب های معتبر ما نقل شده است که عبارتند از: سیماء، ابراهیم بن ادریس، ابوعبدالله بن صالح، ابراهیم بن عبده نیشابوری، (3) ابوسعید غانم هندی، (4) حسن بن وجناء نصیبی، أزدی، ابراهیم بن مهزیار، علی بن ابراهیم بن مهزیار، ابوالأدیان، (5) محمد بن عبدالله، یوسف بن احمد [محمد] جعفری، احمد بن عبدالله هاشمی، ابوسوره محمد بن حسن تمیمی، زهری، یعقوب بن یوسف کاشانی (ضرّاب اصفهانی). (6)

ج) دیدار در دوره غیبت کبرا

این دوره با رحلت چهارمین و آخرین نایب خاص امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در نیمه شعبان سال 329 قمری آغاز شد و تا زمان ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف ادامه خواهد یافت. در دوره حاضر نیز افراد بی شماری به محضر حضرت رسیده و توفیق دیدار یافته اند.

ویژگی مهم این دوره، اعتقاد به تکذیب مدعی رؤیت است. این مسأله سبب شده است ملاقات کنندگان، دیدار های خود را برای همه بازگو نکنند و در این باره چیزی ننویسند و از افراد اندکی که از این جریان ها آگاه می شوند، پیمان بگیرند تا آنها زنده اند، آن را به کسی نگویند. همین امر سبب شده است دیدارهای رخ داده در این دوره،

1- الغیبه للحجه، ص259.
2- دلائل الإمامه، ص298.
3- الکافی، ج1، ص332.
4- الکافی، ج1، ص515.
5- کمال الدین، ج2، ص443 - 475.
6- الغیبه للحجه، ص255 - 280.