دیدار در عصر غیبت؛ از نفی تا اثبات صفحه 77

ج) کرامات

برخی از ملاقات ها هم راه با کرامت و خرق عادتی انکارناپذیر، مانند شفا یافتن بیماری لاعلاج (جریان اسماعیل هرقلی) یا از غیب و حقیقتی مخفی خبر دادن است.

محدث نوری می فرماید:

از بعضی از این دیدارها نیز قطع حاصل می شود؛ زیرا المتضمن لکرامات و مفاخر لا یمکن صدورها من غیره عجل الله تعالی فرجه الشریف. (1)

جالب است که آقای ذاکری معتقد است به دلیل وجود کرامت در توقیع، نمی توان در آن تردید کرد و می نویسد:

تردید در توقیع، به معنای انکار یکی از معجزات حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف است؛ زیرا در این توقیع، خطاب به سمری بیان شده که «تو تا شش روز دیگر از دنیا می روی». راوی گوید: روز ششم وی از دنیا رفت. (2)

حال ما نیز همین استدلال را برای ایشان بیان می کنیم و می گوییم از آن جا که برخی از این دیدارها با کرامت هم راه است، نمی توان در آنها تردید کرد و اگر همین گروه را نیز بپذیرد، ملاقات در عصر غیبت ثابت می شود.

2. اجماع تشرّفی

دلیل دیگری که وقوع دیدار در دوران غیبت کبرا را ثابت می کند وجود اجماع تشرفی است. مرحوم نراقی منظور از این اجماع را چنین