آثار تربیتی اعتقاد به مهدویت صفحه 1

مقدمه

از جمله اعتقادات بنیادین مذهبی که از منزلت خاصی در تفکر اسلامی برخوردار است، اعتقاد به مهدویت است. مهدیباوری در نزد مسلمانان و نیز اعتقاد به منجی در همه ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی، مقبول و مورد عنایت است؛ اما مکتب شیعه به عنوان مکتبی که منجی موعود را از خود، و خود را منسوب به او میداند، تنها زمانی خواهد توانست دیگران را به موعود خود دعوت، و افکار و اصول او را ترویج کند و در جذب دیگران موفق باشد که معقولترین و جامعترین تصویر ممکن را از آن مرد الهی ارائه دهد.

در راستای تحقق این هدف، با توجه به آنکه بعد تربیتی این منجی موعود و آثار اعتقاد به او، بسیار برجسته و در عین حال اثرگذار است، قصد داریم در این تحقیق با عنوان «آثار تربیتی اعتقاد به مهدویت»، راهکارها، ساختارها و آموزه های مهدوی برای تربیت بشر و آثار تربیتی برگرفته از این اعتقاد به او را بررسی کنیم.

هدف الهی از آفرینش، تربیت و تکامل بشر است؛ در راستای تحقق این مقصود، برنامه جامع و کلان تربیتی برای انسان تنظیم شده که به تعبیر ما یک زنجیره تربیتی با حلقه های پیوسته و منظم از ابتدا تاکنون است. آخرین حلقه این زنجیره، «تربیت مهدوی» است که خود دارای یک زنجیره منظم و به هم پیوسته است و قصد ما تحقیق و بررسی در مراحل همین موضوع خواهد بود. بنابراین با تأمل و بررسی دقیق در منابع روایی، عقیدتی و تربیتی و تنظیم شاخصهای تربیتی عقیده به مهدویت، برای ارزیابی آثار تربیتی این عقیده در هر عصر، ضمن صحبت از راهکارها، آموزه های تربیتی مهدوی، روشها و اسلوبهای تربیتی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف - به عنوان بهترین مربی برای تربیت متربیان و منتظران در عصر قبل از ظهور، دوره پیش از غیبت، غیبت صغری و غیبت کبری- آثار