پنجه بر آفتاب (1) صفحه 122

در ابتدا لازم است توجه کسانی که این مطالب را به سخره می گیرند، به داده ها و نتایج آمارگیری تجربی -که توسط مؤسسه پیو در 2012 تحت عنوان «مسلمانان جهان: اشتراک ها و تفاوت ها» انجام شده (1)- جلب کنم. اطلاعات آمارگیری شده در مورد مهدویت به ویژه در مواردی که من در مقاله خود برای HNN سال گذشته نوشتم، (2) اوضاع عجیب و قابل توجهی را نشان می دهد مثلاً 42 درصد مسلمانان در 23 کشور به ظهور قریب الوقوع (در طول زندگی خود) مهدی اعتقاد دارند. تعداد این افراد به حدود 670 میلیون نفر در جهان واقع می رسد. اعتقاد به آمدن مهدی در کشورهای افغانستان (83%)، عراق (72%)، ترکیه (68%) تونس (67%) مالزی (62%) پاکستان (60%) لبنان (56%) مراکش (51%) مناطق فلسطینی (46%) و مصر (40%) بالاترین نرخ ها را داراست. اگرچه در نظریه های آکادمیک مهدویت تنها باقیمانده ای از قرون وسطی در اسلام تلقی می شود (3) که توسط افراد کم سواد و حاشیه ای پشتیبانی می شده، به عکس مهدویت در جهان اسلامی بسیار قوی بوده و خارج از بحث های فرقه ای مشاهده می شود؛ از میان 10 کشور بالا تنها دو کشور عراق و لبنان اکثریت شیعیان را دارند و دیگران به طور واضح سنی هستند.

بنابراین مهدویت امروزه چنان عقیده ای مهم و قوی در میان جهان اسلام است که تاکنون سابقه نداشته و اگرچه در گذشته تمایل به عینیت بخشی به آن در میان شیعیان و اهل سنت بوده ولی هیچگاه موفقیت خوبی {از آن حرکت ها} به دست نیامده است. به عنوان مثال

1- http://www.pewforum.org/2012/08/09/the-worlds-muslims-unity-and-diversity-executive-summary
2- آدرس اصلی مقاله فرنیش در آدرس زیر است و ترجمه این مقاله در مقالات قبلی ذکر گردید. (م) http://hnn.us/article/147714
3- منظور فرنیش نظرات افرادی همچون دارمستتر، فان فلوتن یا گلدتسهیر است که مدعی بودند در مهدویت در جریانات پس از صدر اسلام و توسط عده ای از مسلمانان با هدف مشروعیت سازی برای خود ساخته و به اعتقادات اسلامی افزوده شد. برای اطلاعات بیشتر ر ک: کتاب «شرق شناسی و مهدویت» تالیف دکتر سید رضی موسوی گیلانی (م)