دولت کریمه امام زمان عجّل اللَّه تعالی فرجه الشریف صفحه 58

لایرید علی ذلک بیّنه : الزانی المحصن یرجمه ، ومانع الزکاه یضرب رقبته .(62)

ریختن دو خون در اسلام از جانب خداوند مباح است که احدی درباره آن دو به دستور الهی حکم نمی کند تا خداوند جلیل قائم ما اهل بیت (علیهم السلام) را برانگیزاند ، پس در آن دو خون به حکم الهی حکم می کند و بر این کار بیّنه طلب نمی نماید :

1 - زناکاری که همسر داشته باشد ، او را سنگسار می نماید . 2 - کسی که زکات نپردازد ، گردن او را می زند .

روایاتی که نقل کردیم ، تصریح می کنند که حضرت مهدی عجّل اللَّه تعالی فرجه در قضاوت نیازی به شاهد و بیّنه ندارند و با علم و آگاهی خود عمل می نمایند ؛ همان گونه که حضرت داود در قضاوت جویای گواه و بیّنه نمی شد .

مرحوم علاّمه مجلسی نیز همین عقیده را برگزیده و فرموده است :

ظاهر اخبار این است که هر گاه حضرت قائم علیه السلام ظاهر شوند به واقعیّتی که علم دارند حکم می نمایند نه به بیّنه . امّا امامان دیگر علیهم السلام به ظاهر حکم می نمودند و گاهی آنچه را از باطن او خبر داشتند به وسیله ای ظاهر می ساختند کما این که حضرت امیر المؤمنین علیه السلام این کار را در موارد زیادی انجام می دادند .

و شیخ مفید در کتاب »المسائل« فرموده است : امام علیه السلام می تواند به علم خودش حکم نماید همان گونه که می تواند به ظاهر گواهی ها حکم نماید و هر گاه بداند گواهی و شهادت با واقعیّتِ امری که درباره آن شهادت داده شد مخالف است حکم به بطلان شهادتِ شاهد می نماید و به

آنچه خداوند بزرگ او را عالم نموده است حکم می نماید .(63)

قضاوت های یاوران امام زمان ارواحنا فداه در عصر ظهور

گسترش عدالت در جهان و ریشه کن شدن ظلم و ستم در سراسر گیتی ، در صورتی است که قضاوتِ قاضیان در عصر ظهور ، بر اساس حقیقت و واقعیّت باشد نه بر اساس ظاهر و این در صورتی تحقّق پذیر است که قاضی فراتر از بیّنه و یمین ، راهی برای یافتن حقیقت و درک واقعیّت داشته باشد .