بیداری امت در اثبات رجعت صفحه 30

می گوید: آیه مزبور در رجعت نازل شده، و آن را تکذیب نموده و گفتند که رجعت نیست، پس از آن فرماید: «وَمِنْهُم مَّن یُؤْمِنُ بِهِ وَ مِنْهُم مَّنْ لَّا یُؤْمِنُ بِهِ وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِینَ»؛(1) «از آنها کسانی هستند که ایمان به آن دارند و کسانی هستند که ایمان و عقیده به آن ندارند و پروردگار تو داناتر است به تباهکاران».

در کتاب صافی، از عیاشی، از حضرت امام باقرعلیه السلام روایت شده که از حضرتش از امور مهمه راجع به رجعت و غیر آن پرسیدند، حضرت فرمود: این چیزی را که راجع به آن از من می پرسید هنوز زمان آن نرسیده و خدا می فرماید: «بَلْ کَذَّبُوا بِما لَمْ یُحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمّا یَأْتِهِمْ تَأْوِ یلُهُ».(2)

و مانند آن از حضرت صادق علیه السلام است که باید به آن مراجعه شود و اخباری را که راجع به این آیه آمده علامه سید هاشم بحرینی در تفسیر برهان(3) خود وارد نمود که باید ملاحظه نمود.

آیه سیزدهم

قوله تعالی در سوره یونس (در جزء یازدهم) آیه 47 است: «وَ إِمّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ»: « … یا این که بنمایانیم به ایشان بعضی از آنچه را که ما به آنها و عده کردیم یا این که ما تو را بمیرانیم».

علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خودش ص 288 گوید: یا محمّد، یا

1- 53. سوره یوسف، آیه 40.
2- 54. تفسیر عیاشی، 2، 132 ح 20؛ تفسیر صافی، 2، 403؛ نور الثقلین، 2، 304، ح 56.
3- 55. البرهان، ج 2، ص 16، ح 1.