ترجمه گروهی قرآن کریم‌ صفحه 140

7- سورة الأعراف‌

7- سورة الأعراف

7: 0 به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز 7: 1 الف، لام، میم، صاد. (1) 7: 2 [این کتابی است که به سوی تو فرو فرستاده شده- پس نباید از [ناحیه آن، در سینه‌ات تنگی باشد- تا به وسیله آن هشدار دهی؛ و یادآوری برای مؤمنان باشد. (2) 7: 3 آنچه را از طرف پروردگارتان به سوی شما فرو فرستاده شده، پیروی کنید؛ و جز او، از سرپرستان (و معبودان دیگر) پیروی نکنید؛ چه اندک متذکّر می‌شوید! (3) 7: 4 و چه بسیار [مردم شهرها و] آبادی‌ها که آنها را هلاک کردیم، و شبانگاه یا نیمروز در حالی که آنان استراحت کرده بودند، سختیِ (مجازات) ما به آنها در رسید. (4) 7: 5 و هنگامی که سختیِ (مجازات) ما به آنان در رسید، ندایشان جز این نبود که گفتند:» براستی ما ستمکار بودیم. « (5) 7: 6 و قطعاً از کسانی که (رسولان الهی) به سویشان فرستاده شدند، پرسش خواهیم کرد؛ و (نیز) حتماً از فرستادگان سؤال خواهیم نمود. (6) 7: 7 و مسلماً عالمانه، (کردارشان را) برایشان حکایت خواهیم کرد؛ و [ما غافل و] غایب نبودیم. (7) 7: 8 و در آن روز، سنجش (اعمال)، حق است؛ و کسانی که میزان‌های (عمل) آنان سنگین است، پس تنها آنان رستگارانند. (8) 7: 9 و کسانی که میزان‌های (عمل) آنان سبک است، پس آنان کسانی هستند که به خودشان زیان رسانده‌اند؛ چرا که همواره نسبت به آیات ما ستم می‌کردند. (9) 7: 10 و تحقیقاً در زمین به شما امکاناتی دادیم، و برای شما در آن وسایل زندگی قرار دادیم؛ چه اندک سپاسگزاری می‌کنید. (10) 7: 11 و در واقع شما را آفریدیم؛ سپس شما را صورت‌بندی کردیم؛ آنگاه به فرشتگان گفتیم:» برای آدم سجده کنید. «و (همگی) سجده کردند جز ابلیس، که از سجده کنندگان نبود. (11)