ترجمه گروهی قرآن کریم‌ صفحه 355

26- سورة الشعراء

26- سورة الشعراء

26: 0 به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز 26: 1 طا، سین، میم. (1) 26: 2 آن آیاتِ کتابِ روشنگر است. (2) 26: 3 شاید تو بخاطر اینکه (مشرکان) مؤمن نمی‌شوند، خودت را هلاک کنی. (3) 26: 4 اگر بخواهیم، نشانه‌ای (معجزه‌آسا) از آسمان بر آنان فرود آوریم، و گردن‌هایشان در برابر آن فروتن گردد. (4) 26: 5 و هیچ یادآوری نوینی از طرف (خدای) گسترده‌مهر برای آنان نمی‌آید مگر در حالی که از آن رویگردان می‌شوند. (5) 26: 6 و بیقین تکذیب کردند؛ پس بزودی خبرهای بزرگِ چیزی که آن را همواره ریشخند می‌کردند، به آنان خواهد رسید. (6) 26: 7 و آیا به سوی زمین نظر نکرده‌اند، که چه بسیار (انواع گیاهان) از هر جفتِ ارجمند در آن رویاندیم؟! (7) 26: 8 قطعاً در آن [ها] نشانه‌ای است، و [لی بیشترشان مؤمن نیستند. (8) 26: 9 و مسلماً تنها پروردگار تو شکست‌ناپذیر [و] مهرورز است. (9) 26: 10 و (یاد کن) هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا داد که به سراغ قوم ستمکار برو؛ (10) 26: 11 (همان) قوم فرعون، آیا (از ستمکاری و کفر) خود نگهداری نمی‌کنند؟! (11) 26: 12 (موسی) گفت:» پروردگارا! در حقیقت من می‌ترسم که [مرا] تکذیب کنند! (12) 26: 13 و سینه‌ام تنگ می‌شود، و (گره) زبانم باز نمی‌شود؛ پس (رسالت را) به سوی هارون (نیز) بفرست. (13) 26: 14 و آنان بر (گردن) من پیامد (گناه قتل نوشته) دارند؛ پس می‌ترسم که [مرا] بکشند! « (14) 26: 15 (خدا) فرمود:» هرگز چنین نیست، (تو را نمی‌کشند)، پس هر دو با نشانه‌های (معجزه‌آسای) ما بروید؛ که ما با شما شنونده هستیم. (15) 26: 16 و هر دو به سراغ فرعون بروید و بگویید:» در حقیقت ما فرستاده پروردگار جهانیان هستیم؛ (16) 26: 17 (و پیام او این است) که بنی اسرائیل (فرزندان یعقوب) را با ما بفرست. « (17) 26: 18 (فرعون) گفت:» آیا تو را در کودکی در میان خود پرورش ندادیم، و سالیانی از عُمرت را در میان ما درنگ نکردی؟! (18) 26: 19 و (آیا) انجام ندادی کار خود را (در مورد کشتن یک نفر از ما) که انجام دادی. در حالی که تو از ناسپاسانی! « (19)