ترجمه گروهی قرآن کریم‌ صفحه 384

29- سورة العنکبوت‌

29- سورة العنکبوت

29: 0 به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز (0) 29: 1 الف، لام، میم. (1) 29: 2 آیا مردم پنداشتند، همین که بگویند:» ایمان آوردیم. «رها می‌شوند در حالی که آنان آزمایش نمی‌شوند؟! (2) 29: 3 و بیقین کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم، و حتماً خدا کسانی را که راست گفته‌اند معلوم می‌دارد (و شناخته می‌شوند،) و البتّه دروغگویان را (نیز) معلوم می‌دارد. (3) 29: 4 بلکه آیا کسانی که [کارهای بد را انجام می‌دهند پنداشتند که بر ما پیشی می‌گیرند؟! چه بد داوری می کنند! 29: 5 هر کس به ملاقات خدا همواره امید دارد، پس (آماده شود، چرا) که سرآمد (معین شده از طرف) خدا آمدنی است. و او شنوا [و] داناست. (5) 29: 6 و هر کس کوشش کند، پس تنها برای خودش کوشش کرده است؛ [چرا] که مسلماً خدا از جهانیان بی نیاز است. (6) 29: 7 و کسانی که ایمان آورده و [کارهای شایسته انجام دادند، قطعاً بدی‌هایشان را از آنان می‌زداییم. و مسلماً آنان را بر طبق بهترین چیزی که همواره انجام می‌دادند، پاداش می‌دهیم. (7) 29: 8 و به انسان سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند؛ و اگر آن دو تلاش کنند برای اینکه [تو] چیزی را که بدان هیچ دانشی نداری، همتای من قراردهی، پس از آن دو اطاعت مکن. بازگشت شما فقط به سوی من است؛ و شما را به آنچه همواره انجام می‌دادید خبر می‌دهم. (8) 29: 9 و کسانی که ایمان آورده و [کارهای شایسته انجام دادند، قطعاً آنان را در [زمره شایستگان وارد خواهیم کرد. (9) 29: 10 و برخی از مردم کسانی هستند که می‌گویند:» به خدا ایمان آورده‌ایم. «و [لی هنگامی که در [راه خدا آزار می‌شوند، فتنه [گری مردم را همچون عذاب الهی قرار می‌دهند؛ و اگر از سوی پروردگارت یاری (و پیروزی) فرارسد، حتماً می‌گویند:» البته ما با شما بودیم. «و آیا خدا به آنچه در سینه‌های جهانیان است داناتر نیست؟! (10)