ترجمه گروهی قرآن کریم‌ صفحه 471

42- سورة الشوری‌

42- سورة الشوری

42: 0 به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز 42: 1 حامیم. (1) 42: 2 عین، سین، قاف. (2) 42: 3 این چنین خدای شکست‌ناپذیر فرزانه به سوی تو و به سوی کسانی که پیش از تو بودند وحی می‌کند. (3) 42: 4 آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است فقط از آن اوست؛ و او بلند مرتبه [و] بزرگ است. (4) 42: 5 نزدیک است آسمان‌ها از فرازشان بشکافد و فرشتگان با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند، و برای کسانی که در زمین هستند طلب آمرزش می‌کنند؛ آگاه باشید که فقط خدا بسیار آمرزنده [و] مهرورز است. (5) 42: 6 و کسانی که غیر از او سرپرستانی گزیده‌اند، خدا نگهبان بر (اعمال) آنان است؛ و تو حمایتگر آنان نیستی. (6) 42: 7 و اینچنین خواندنیِ عربی (واضح) را به سوی تو وحی کردیم برای اینکه (مردم) أمّ القری [مکه و کسانی را که پیرامون آن هستند هشدار دهی، و نسبت به روز جمع‌آوری (مردم در قیامت) که هیچ تردیدی در آن نیست هشدار دهی؛ دسته‌ای در بهشتند و دسته‌ای در شعله فروزان (آتش) اند! (7) 42: 8 و اگر (بر فرض) خدا می‌خواست، حتماً آنان را یک امّت قرار می‌داد و لیکن هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) در رحمت خود داخل می‌کند؛ و ستمکاران هیچ سرپرست و یاوری برایشان نیست. (8) 42: 9 بلکه آیا غیر از او سرپرستانی گزیده‌اند، و (حال آنکه) فقط خدا سرپرست است، و او مردگان را زنده می‌کند، و او بر هر چیزی تواناست. (9) 42: 10 و هر چیزی را که در آن اختلاف کردید، پس داوری آن با خداست، این خدا پروردگار من است. تنها بر او توکّل کرده‌ام، و تنها به سوی او باز می‌گردم. (10) 42: 11 شکافنده (و آفریننده) آسمان‌ها و زمین است، همسرانی از (جنس) خودتان برای شما قرار داد، و از دام‌ها (نیز) جفت‌هایی (قرار داد) در حالی که شما را بدین (وسیله) می‌آفریند؛ هیچ چیزی مثل او نیست؛ و او شنوا [و] بینا (ی حقیقی) است. (11) 42: 12 کلیدهای آسمان‌ها و زمین فقط از آن اوست؛ روزی را برای هر کس بخواهد (و شایسته بداند) گسترده می‌سازد، و (یا) تنگ می‌گرداند؛ [چرا] که او به هر چیزی داناست. (12) 42: 13 برای شما از دین مقرر کرد آنچه را که نوح را بدان سفارش کرده، و آنچه را به سوی تو وحی کردیم و آنچه را که ابراهیم و موسی و عیسی را بدان سفارش کردیم، که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه افکنی مکنید، بر مشرکان گران است آنچه را که آنان را به سویش فرا می‌خوانید. خدا هر کس را بخواهد به سوی (رسالت) ش بر می‌گزیند، و کسی را که باز گردد، به سوی خود راهنمایی می‌کند. (13) 42: 14 و پراکنده نشدند مگر پس از آنکه علم برای آنان (حاصل) آمد؛ بخاطر ستم (و حسدی) که در میانشان بود، و اگر نبود سخن (سنت گونه‌ا) ی از طرف پروردگارت (در مورد مهلت دادن به مخالفان) تا سرآمد معین که از پیش مقرر شده است، حتماً در میان آنان داوری می‌شد؛ و قطعاً کسانی که بعد از آنان کتاب [به آنان ارث داده شد در مورد آن (کتاب) درشکی تردید آمیز هستند! (14)