ترجمه گروهی قرآن کریم‌ صفحه 530

58- سورة المجادلة

58- سورة المجادلة

58: 0 به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز 58: 1 خدا سخن آن (زنی) را که درباره همسرش با تو مجادله می‌کرد و به خدا شکوه می‌کرد، شنید، و خدا گفتمان شما را می‌شنود؛ [چرا] که خدا شنوای بیناست. (1) 58: 2 کسانی از شما که زنانشان را ظهار می‌کنند (و مادر خود می‌خوانند) آنان مادرانشان نیستند؛ مادرانشان جز کسانی که آنان را زاییده‌اند نیستند و قطعاً آنان سخن ناپسند و باطل می‌گویند؛ و مسلماً خدا بخشاینده [و] بسیار آمرزنده است. (2) 58: 3 و کسانی که زنانشان را ظِهار می‌کنند (و مادر خود می‌خوانند) سپس از آنچه گفته‌اند باز می‌گردند، پس پیش از آنکه با همدیگر تماس گیرند آزاد کردن بنده‌ای (بر آنان واجب است). آن (چیزی است که شما) بدان پند داده می‌شوید؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. (3) 58: 4 و هر کس (بنده‌ای) نیافت، پس پیش از آنکه با یکدیگر تماس گیرند روزه دو ماه پیاپی (بر او واجب است). و هر کس نتواند، پس غذا دادن شصت بینوا (بر او واجب است). این بخاطر آن است که به خدا و فرستاده‌اش ایمان بیاورید؛ و اینها مرزهای خداست؛ و برای کافران عذاب دردناکی است! (4) 58: 5 در حقیقت کسانی که با خدا و فرستاده‌اش به شدّت مخالفت می‌کنند، خوار شده‌اند همانگونه که کسانی که پیش از آنان بودند خوارشدند؛ و بیقین ما نشانه‌ای روشن فروفرستادیم و برای کافران عذابی خوار کننده است، (5) 58: 6 در روزی که خدا همه آنان را بر می‌انگیزد و به آنان از آنچه انجام داده‌اند خبر می‌دهد، که خدا آن (اعمال) را به شمار آورده و [لی آنان آن را فراموش کرده‌اند؛ و خدا بر هر چیزی گواه است. (6)