- مقدمه ناشر 1
- اولین تشکیک در مهدویّت 6
- اشاره 21
- امام علی علیه السلام: 21
- زید بن علی بن الحسین علیه السلام 23
- امام صادق علیه السلام 24
- تأیید امام رضاعلیه السلام 24
- امام حسن عسکری علیه السلام 25
- ابن ابی الحدید معتزلی 25
- محیی الدین بن عربی 26
- صدرالدین قونوی 28
- شیخ عبدالرحمن بسطامی 29
- فضل بن روزبهان 31
- کمیت بن زید اسدی 33
- شروع تألیف در مورد امام مهدی علیه السلام 35
- توضیح 35
- روش های تألیف در موضوع مهدویّت 35
- چهار - روش تحلیلی تاریخی 42
- پنج - روش مقارنی بین ادیان 43
- شش - روش تحلیل فلسفه تاریخ 43
- هفت - ضعف احادیث مهدویت 44
- تواتر احادیث فریقین بر ظهور حضرت مهدی علیه السلام 52
- روایات صحیح السند 59
- راویان احادیث ظهور حضرت مهدی علیه السلام از صحابه 61
- قائلین به صحت احادیث مهدویّت 64
- حکم منکر مهدی علیه السلام 68
- شبهه اول: عدم تخریج مسلم و بخاری 69
- پاسخ به شبهات 69
- اشاره 69
- شبهه دوم: تقلید در نقل 76
- شبهه سوم: تعارض در احادیث 77
- شبهه چهارم: وقوع شیعه در سند روایات 78
- شبهه پنجم: اعتقاد به مهدویت منشأانحراف جامعه!! 79
- شبهه ششم:اعتقاد به مهدویت، منشأ بی تحرّکی جامعه 81
1- 51. الأئمه الاثنی عشر، ص 118.
6 - و عسکری، آن حسن مطهّر، و محمّد مهدی که به زودی ظهور خواهدکرد.
کمیت بن زید اسدی
او که از شعرای طراز اوّل کوفه در عصر خود بود اشعاری در مدح پیامبر و ائمه معصومین سروده است.(1)
او در ضمن اشعاری که در حضور امام محمّدباقرعلیه السلام در رثای شهیدان کربلاء سرود، به قیام مهدی موعود - عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف - اشاره می کند:
1 - أضحکنی الدهر و ابکانی
والدهر ذوصرف و ألوان
2 - لتسعه بالّطف قدغودروا
صاروا جمیعاً رهن أکفان
3 - و سته لایُتَجاری بهم
بنوعقیل خیر فرسان
4 - ثمّ علی الخیر مولاهم
ذکرهم هیّج أحزانی
5 - من کان مسروراً بمامسّکم
او شامتاً یوماً من الآن
6 - فقدذللتم بعد عزّ فما
أدفع ضیماً حین یغشانی
7 - متی یقوم الحقّ فیکم متی
یقوم مهدیّکم الثانی.(2)
1 - روزگار مرا خندانید و به گریه واداشت ؛ چرا که روزگار دارای حوادث گوناگون و رنگارنگ است.
2 - گریه من برای آنه نُه نفری است که در سرزمین طفّ (کربلاء )رها شدند در حالی که همگی در گرو کفن ها بودند.
3 - گریه من نیز بر آن شش نفری است که کسی به پای آن هانمی رسد، آن ها فرزندان عقیل، بهترین سوارکارانند.