ترجمه قرآن (رضایی) صفحه 255

و کسانی که کفر ورزیدند می‌گویند:» (تو) فرستاده شده نیستی. « (ای پیامبر) بگو:» گواهی خدا، و کسی که علمِ کتاب (قرآن) نزد اوست، بین من و بین شما کافی است. « (43)

14- سورة إبراهیم‌

به نام خدای گسترده‌مهرِ مهرورز

الف، لام، را، [این کتابی است که آن را به سوی تو فرو فرستادیم، بخاطر اینکه مردم را به رخصت پروردگارشان، از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آوری، به سوی راهِ (خدای) شکست‌ناپذیر [و] ستوده. (1)

(همان) خدایی که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط از آنِ اوست؛ و وای بر کافران از عذابی شدید! (2)

(همان) کسانی که زندگی پست (دنیا) را بر آخرت ترجیح می‌دهند؛ و (مردم را) از راه خدا باز می‌دارند؛ و می‌خواهند آن (راه) را منحرف سازند؛ آنان در گمراهی دوری هستند. (3)

و هیچ فرستاده‌ای را، جز به زبان قومش نفرستادیم؛ بخاطر اینکه (بتواند حقایق را) برای آنان بروشنی بیان کند. و خدا هر کس را (بخاطر اعمالش) بخواهد در گمراهی وانهد، و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) راهنمایی کند؛ و او شکست‌ناپذیر [و] فرزانه است. (4)

و بیقین موسی را با نشانه‌های (معجزه آسای) مان فرستادیم؛ که قومت را از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آور؛ و روزهای خدا را به آنان یادآوری نما؛ [چرا] که حتماً در آن (یادآوری‌ها) برای هر بسیار شکیبای بسیار سپاسگزار، نشانه‌های (عبرت آموزی) است. (5)