ترجمه قرآن (رضایی) صفحه 556

64- سورة التغابن‌

به نام خدای گسترده مهرِ مهرورز

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند؛ فرمانروایی فقط از آن اوست و ستایش تنها برای اوست؛ و او بر هر چیز تواناست. (1)

او کسی است که شما را آفرید پس برخی از شما کافرید و برخی از شما مؤمنید؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید بیناست. (2)

آسمان‌ها و زمین را به حقّ آفرید؛ و شما را صورتگری کرد و صورت‌های شما را نیکو گردانید؛ و فرجام (همه شما) فقط به سوی اوست. (3)

آنچه را در آسمان‌ها و زمین است می‌داند، و آنچه را پنهان می‌دارید و آنچه را آشکار می‌سازید می‌داند؛ و خدا به (اسرار) درون سینه‌ها داناست. (4)

آیا به شما نرسیده است؟! خبر بزرگ کسانی که پیش از [این کفر ورزیدند و سنگینی (کیفر) کارشان را چشیدند؛ و برایشان عذاب دردناکی است! (5)

آن بخاطر این است که فرستادگانشان با دلیل‌های روشن (معجزه‌آسا) همواره به سراغشان می‌آمدند، و می‌گفتند:» آیا بشرهایی ما را راهنمایی می‌کنند؟! «پس کفر ورزیدند و روی برتافتند و خدا توانگری نموده است، و خدا توانگری ستوده است. (6)

کسانی که کفر ورزیدند پنداشتند که برانگیخته نخواهند شد، بگو:» آری، به پروردگارم سوگند که قطعاً برانگیخته خواهید شد! سپس حتماً از آنچه انجام دادید خبر داده می‌شوید؛ و آن (کارها) بر خدا آسان است «. (7)

پس به خدا و فرستاده‌اش و نوری که فرو فرستادیم ایمان بیاورید؛ و خدا از آنچه انجام می‌دهید آگاه است. (8)

روزی که شما را برای روز جمع‌آوری (مردم در قیامت) گردآوری می‌کند، آن روز زیانکاری است. و هر کس به خدا ایمان آورد و [کار] شایسته انجام دهد، بدی‌هایش را از او می‌زداید و او را در بوستان‌های (بهشتی) وارد می‌کند که از زیر (درختان) ش نهرها روان است در حالی که جاودانه در آن ماندگارند؛ این کامیابی بزرگی است. (9)