ترجمه قرآن (شعرانی) صفحه 402

دانای غیبهاست (48)

بگو آمد حقّ و نمی‌آفریند باطل را و نه اعاده میکند (49)

بگو اگر گمراه شدم پس گمراه نشوم مگر بر خودم و اگر هدایت یافتم پس بآنچیزیست که وحی میکند بمن پروردگارم بدرستی که او شنوای نزدیکست

و اگر بینی هنگامی که بترسند پس نباشد فوتی و گرفته شوند از جایی نزدیک (51)

و گویند ایمان آوردیم باو و از کجا باشد مر ایشان را تبادل از جای دوری (52)

و بتحقیق کافر شدند بآن از پیش و میاندازند غیب را از جای دوری (53)

و جدایی افکنده شد میانشان و میان آنچه میخواستند چنان که کرده شد بامثال ایشان از پیش بدرستی که ایشان بودند در شکّی بتهمت اندازنده (54)

سورة فاطر مکّیّة و هی خمس و أربعون آیة

بنام خداوند بخشاینده مهربان

ستایش مر خدا را پدید آورنده آسمانها و زمین گرداننده فرشتگان رسولان صاحبان بالها دو تا دو تا و سه تا سه تا و چهار چهار میافزاید در آفرینش آنچه میخواهد بدرستی که خدا بر همه چیز توانا است (1)

آنچه را گشاید خدا برای مردمان از رحمت پس نیست باز گیرنده مر آن را و آنچه را باز گیرد پس نیست فرستنده مر او را پس از او و اوست عزیز درست کردار (2)

ای مردمان یاد کنید نعمت خدا را بر شما آیا هیچ باشد آفریننده جز خدا که روزی دهد شما را از آسمان