- مقدمه ناشر 1
- سخن آغازین 2
- نگاهی گذرا به زندگی و آثار حضرت آیت الله آصفی 6
- فصل اول: «انتظار» و «حرکت» 8
- اشاره 8
- اشاره 9
- انتظار در مکاتب فکری غیردینی 9
- تبیین مسأله انتظار 9
- انتظار در ادیان پیش از اسلام 10
- انتظار نزد اهل سنّت 11
- انتظار نزد شیعه امامیه 13
- انتظار چیست؟ 13
- انواع انتظار 14
- نظام تغییر 16
- تأخیر در «فرج» 18
- اشاره 18
- بررسی نظریه نخست 19
- بررسی نظریه دوم 23
- سنّت های الهی و امداد غیبی 25
- اشاره 27
- گروه «زمینه سازان» 27
- 1. زمینه سازان از مشرق (خراسان) 28
- 3. زمینه سازان از قم و ری 30
- 2. زمینه سازان خراسان 30
- 4. زمینه سازان از یمن 31
- نشانه های زمینه سازان ظهور 31
- 1. گروه محکم و استوار 31
- 2. گروه مبارز 32
- 3. بازتاب های جهانی 36
- برنامه زمینه سازی 37
- «انصار» در روایات اسلامی 38
- جوانان، یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 41
- 1. گنج هایی غیر از طلا و نقره 42
- اشاره 42
- نشانه ها و اندیشه ها 42
- 2. قدرت و آگاهی 43
- 3. هشیاری وبصیرت 44
- 4. عزم نافذ 45
- 6. شهادت طلبی 46
- 5. نیرومندی 46
- 7. تعادل شخصیّت 48
- 8. زاهدان شب، شیران روز 51
- بایسته های انتظار 55
- اشاره 55
- 1. آگاهی 55
- 2. امیدواری 57
- 4. حرکت 58
- 5. دعا برای ظهور امام 58
- 3. مقاومت 58
- انتظار مطلوب 59
- اشاره 59
- یک. تصحیح مفهوم انتظار 61
- دو. منتظر کیست؟ 64
- سه. ارزش انتظار 64
- اشاره 66
- فصل دوم: پیوند «حرکت» و «انتظار» 66
- حرکت و انتظار 67
- اقدام انقلابی 67
- بهای اقدام انقلابی 68
- تکلیف به حرکت 68
- ضعف انسان 70
- رهایی از سقوط 71
- یک. استعانت از صبر و صلاه (نماز وروزه) 71
- عوامل رستگاری 71
- دو. ولا (همبستگی) 73
- سه. میراث 75
- چهار. امید وانتظار 77
بیندازد؛ همانند انتظاری که شخص غریق در رسیدن گروه نجات مستقر در ساحل به سوی خود دارد. در این حال وی آنان را می نگرد که برای نجات او به راه افتاده اند. بی گمان، غریق را یارای آن نیست که زمان رسیدن گروه نجات را به خود نزدیک کند.
البته این انتظار، امید به نجات را در درون او تقویت کرده ونور امید را بر تیرگی های یأس و ناامیدی _ که از هر سو احاطه اش کرده _ خواهد تابانید.
دوّم. انتظاری که انسان می تواند آن را نزدیک گرداند وطلب کند؛ مانند بهبود یافتن از بیماری، اجرای طرحی عمرانی، علمی و تجاری، پیروزی بر دشمن و رهایی از فقر. همه اینها ریشه در انتظار دارند و امر سرعت بخشیدن یا تأخیر انداختن آنها به دست خود انسان است.
پس این امکان برای انسان وجود دارد که در بهبود یافتن و شفا تعجیل کند، یا آن را به تعویق اندازد و یا حتی منتفی گرداند. چنان که امکان آن هست در اجرای پروژه ای تجاری، عمرانی و علمی عجله کند، یا اجرای آن را به وقتی دیگر موکول کند و یا آن را رها سازد. همچنین این امکان برای وی هست که به سوی پیروزی بر دشمن وبی نیازی مالی بشتابد، یا سستی ورزد و تأخیر کند و یا از خیر آن بگذرد.
با این بیان، انتظار از نوع دوم با انتظار از نوع اوّلی که از آن سخن گفتیم، تفاوت دارد و در محدوده قدرت و اختیار انسان است که در تحقق آنچه که انتظارش را می کشد، شتاب ورزد، یا درنگ و سستی روا دارد و یا عطایش را به لقایش بخشد.