تاریخ قرآن صفحه 12

است که در کتاب «سرّ صناعة الاعراب» بیان داشته است.

سطح دوم:

سطح دوم:

نماینده واقعی این سطح، کتاب «شواذ القراءة و اختلاف المصاحف» از رضی الدین ابی عبد اللّه محمد بن ابی نصر بن عبد اللّه الکرمانی است.

نسخه خطی آن را در کتابخانه الازهر با شماره 244 (بخش قرائتها) یافته‌ام.

نویسنده در این کتاب به شیوه ابن جنّی عمل کرده و در مقدمه کتاب به منابعش اشاره کرده است. وی می‌گوید: «این، کتابی است که آن را در بیان قرائتهای شاذّ قرآن و اختلاف مصاحف در آنچه که به نظرم از حیث تلاوت، سماع و اجازه درست است، گرد آورده‌ام» «1». آن گاه می‌گوید که این مطالب را از دوازده کتاب استخراج کرده است که سخن درباره آنها و نویسندگانش خواهد آمد؛ در کنار این، وی مراجعی دیگر را در لابه‌لای کتاب یادآور شده است از جمله، نقل از ابن عطیّه (در گذشته به سال 541 ه. ق.) «2».

همان گونه که ملاحظه می‌شود، وی سندها را از باب اختصار حذف کرده است این دوازده کتاب، عبارتند از:

1- اللوامح 2- سوق العروس «3» 3- الکامل از هذلی 4- الاقناع 5- المبهج 6- الغایة

__________________________________________________
(1) الکرمانی، شواذ القراءة و اختلاف المصاحف، نسخه خطی، ص 4. [در خصوص تلاوت، سماع، اجازه بنگرید به:

کاظم مدیر شانه‌چی، درایة الحدیث، صص 132- 136 و نیز: شهید ثانی، الرعایة، ص 231 به بعد]

(2) همان، ص 228، و ر. ک: ابو حیان، البحر المحیط، ج 1، ص 10.
(3) برخی از مراجع آن را «شوق العروس» ذکر کرده‌اند. [عنوان اصلی کتاب دهم به صورت زیر آمده است: مفردات ابن ابی علیّة، و کرداب ورش طریق المصریین. منظور از کرداب، حسین بن علی بن عبد الصمد است .