- پیشگفتار 1
- اشاره 4
- فصل اول: کلیات 4
- معنای لغوی ترجمه 5
- معنای اصطلاحی ترجمه 6
- سبک های ترجمه 7
- اصول ترجمه 9
- 1. روشن و روشنگر 10
- ویژگی های قرآن راهنمای اصول ترجمه 10
- اشاره 10
- 2. فهم آسان 10
- 3. پیراسته از کژی و ناراستی و پیچیدگی 11
- 4. شیوا و فصیح 11
- اصل سوم 12
- اصل چهارم 12
- اصل دوم 12
- اصل اول 12
- اشاره 13
- ضرورت نقد و بررسی ترجمه های قرآن 13
- نمونه ی اول 14
- نمونه ی دوم 16
- ابزار ترجمه 17
- معیارهای درستی ترجمه 18
- اشاره 20
- فصل دوم: لغزش گاه ها در ترجمه ی قرآن 20
- مقدمه 21
- اشاره 24
- 1. واژه ی «سیما» 24
- بخش اول: معانی واژه ها 24
- 2. واژه ها ی«اِبِِِل»،«ضَأن» و «مَعز» و نیز «بَقر» و «غَنَم» 29
- 3. فعل«یحزُن» 33
- 4. فعل «یلبِسُ» 35
- 4. «جمعوا لکم» 39
- 5. «ثالِثُ ثَلاثَه» 41
- اشاره 41
- نقد و بررسی 41
- 6. واژه ی «أنعام» 44
- 7. واژه ی «اِن» 47
- 8. «ه» وحدت 51
- 1. فعل «اَدری» 54
- بخش دوم: هیأت کلمه 54
- اشاره 54
- 2. فعل «لا تَعْدُ» 56
- 3. فعل های«لا یُعَذِّبُ» و «لا یُوثِقُ» 57
- 4. وصف «الْمُسْتَعانُ» 58
- 5. کلمه ی «وَرِق» 60
- 6. کلمه ی «عَمَدٍ» 62
- 7. کلمه ی«أَصابِع» 65
- 8. کلمه ی «بَشَر» 66
- اشاره 71
- 1. «طَعامٌ» 71
- بخش سوم: خطا در شناخت جایگاه کلمه در جمله و جمله درکلام (نحو) 71
- 2. عبارت «ما تُنْهَوْنَ» 73
- 3. جایگاه نحوی«رَطْبٍ وَلا یابِسٍ» 76
- 4. مضارع مجزوم در جواب طلب 80
- 5. «بِدَمٍ کذِبٍ» 86
- 6. ترکیب «جَنَّاتُ النَّعِیمِ» 90
- 7. «الْکفَّارَ» 92
- نمونه ای از موقعیت جمله در کلام 94
- بخش چهارم: کاستی ها 98
- اشاره 98
- 1. معنای«اَلْغَیب» 98
- اشاره 100
- 2. معنای «الَّذِینَ» 100
- مفاد «الذین» 104
- اشاره 105
- 3. معنای «باء» در«بِرُؤُسِکُمْ» و«بِوُجُوهِکُمْ» 105
- عطف بر محل 106
- بخش پنجم: افزوده ها 109
- نمونه ی نخست 109
- اشاره 109
- نمونه ی دوم 111
- نمونه ی سوم 112
- اشاره 114
- نمونه ی چهارم 114
- ظرافتی قرآنی 116
- نمونه ی پنجم 118
- اشاره 121
- بخش ششم: قرائن کلامی 121
- نمونه هایی از قرائن 122
- نمونه ی نخست 122
- نمونه ی دوم 123
- نمونه ی سوم 124
- نمونه ی چهارم 126
- نکته ی پایانی 128
- اشاره 135
- فصل سوم: ترجمه ی مبسوط؛ ترجمه ای مطلوب از قرآن 135
- تفاوت ترجمه ی مبسوط با تفسیر 138
- نمونه ی نخست 141
- نمونه هایی چند از ترجمه ی مبسوط 141
- نمونه ی دوم 143
- نمونه ی سوم 144
- نمونه ی چهارم 145
- نمونه ی ششم 147
- نمونه ی پنجم 147
- نمونه ی هفتم 149
- نمونه ی هشتم 151
- نمونه ی نهم 151
- نمونه ی دهم 152
- نمونه ی یازدهم 153
- نمونه ی دوازدهم 154
- فصل چهارم: قواعدی ادبی _ بلاغی 156
- اشاره 156
- تضمین 157
- اشاره 157
- معنای لغوی تضمین 157
- معنای اصطلاحی تضمین 157
- نمونه ی نخست 162
- نمونه هایی از تضمین 162
- نمونه ی دوم 163
- نمونه ی سوم 164
- نمونه ی چهارم 165
- نمونه ی پنجم 166
- چند نکته درباره ی تضمین 167
- اشاره 170
- معنای لغوی احتباک 170
- احتباک یا حذف مقابلی 170
- معنای اصطلاحی احتباک 171
- نمونه هایی از احتباک 174
- نمونه ی نخست 174
- نمونه ی دوم 175
- نمونه ی سوم 176
- نمونه ی چهارم 177
- نمونه ی پنجم 179
- نمونه ی ششم 180
- استعمال لفظ در بیش از یک معنا 184
- دلایل استعمال لفظ در بیش از یک معنا 185
- دلیل اول. قرآن کتابی مبین است 185
- دلیل دوم. قرآن و آیات آن نور است 186
- دلیل سوم. قرآن و آیات آن، هدایت گر است 187
- شبهه ی نخست 189
- پاسخ به دو شبهه 189
- شبهه ی دوم 191
- عوامل تعدد معانی در آیات قرآن 193
- خلاصه مباحث گذشته 193
- نمونه هایی از استعمال یک لفظ یا یک عبارت در بیش از یک معنا 194
- نمونه ی نخست 194
- نمونه ی دوم 196
- قرینه ی مقابله 197
- اشاره 197
- نمونه هایی از قرینه ی مقابله 199
- نمونه ی نخست 199
- نمونه ی دوم 201
- نمونه ی سوم 203
- نمونه ی چهارم 204
- دو نمونه از اعتبار قرینه ی مقابله در روایات 208
- روایت اول 208
- روایت دوم 210
- اشاره 212
- تقدیم و تأخیر کلمات 212
- نمونه ی نخست 213
- نمونه ی دوم 214
- نمونه ی سوم 216
- اشاره 222
- فهرست منابع و مآخذ 222
- ترجمه های قرآن کریم 224
- فهرست نمایه (آیات) 226
7. «الْکفَّارَ»
در آیه ی زیر عطف بر چیست؟
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِینَ اتَّخَذُواْ دِینَکمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکتَابَ مِن قَبْلِکمْ وَالْکفَّارَ أَوْلِیَاء.(1)
این آیه، سه گونه ترجمه شده است.
ای کسانی که ایمان آورده اید، کسانی از اهل کتابِ پیش از خودتان را و نیز کافران را که دین شما را به تمسخر و بازی می گیرند یار و سرپرست [خود] مگیرید (حداد عادل).
ای کسانی که ایمان آورده اید، افرادی که آیین شما را به باد استهزاء و بازی می گیرند _ از اهل کتاب و مشرکان _ ولیِّ خود انتخاب نکنید (مکارم).
ای کسانی که ایمان آورده اید، اهل کتاب را که دین شما را به مسخره و بازی می گیرند و نیز کافران را به دوستی مگیرید (آیتی).
نقد و بررسی
منصوب بودن «الْکفَّارَ» دلیل روشنی است بر اینکه این کلمه عطف بر «الَّذِینَ اتَّخَذُواْ...» است و مفعول «لاَ تَتَّخِذُواْ» به شمار می آید، نه عطف بر «الَّذِینَ أُوتُواْ الْکتَابَ». ترجمه ی اول بر اساس همین
1- سوره ی مائده (5)، آیه ی 57.