فرهنگ الفبایی مهدویت پیرامون حضرت مهدی (عج) صفحه 462

1. محمد بن ادریس، درکتاب «سرائر» آورده:

«فردی در محضر امام صادق علیه السلام سخن از قیام به میان آورد واز خروج کسانی که از اهل بیت قیام می کنند، سؤال کرد. حضرت فرمود:

«لا اَزالُ اَنَا وَ شِیعَتی بِخَیْرٍ مَا خَرَجَ الخارِجیُّ مِنْ آلِ محمد وَ لَوَدِدْتُ اَنَّ الخَارِجِیَّ مِنْ آلِ محمد خَرَجَ وَ عَلَیَّ نَفَقَهُ عِیالِهِ.»

(سرایر، ج 3، ص 569؛ وسائل الشیعه، ج 15، ص 54، ح 19975.)

(پیوسته من و شیعیانم بر خیر هستیم، تا هنگامی که قیام کننده ای از آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند، چقدر دوست دارم که شخصی از آل محمد صلی الله علیه و آله قیام کند و من مخارج خانواده او را بپردازم.»

2. روایاتی که دینداران را ستوده و دینداری را به آتش در کف گرفتن شبیه کرده است و … (بحارالانوار، ج 52، ص 135.)

و نیز روایاتی که درباره سنگینی مسؤولیت مسلمانان راستین و ارزش آنان در دوران غیبت وارد شده که روایات پیشین را - که در نهی از قیام مسلحانه وارد شده بود - رد می کند. علاوه بر آنچه گفته شد، تأیید برخی از قیام ها - از جمله قیام زید، قیام حسین بن علی شهید فخ و قیام توابین - خود دلیلی بر تأویل روایات ناهی از قیام است.

(چشم به راه مهدی علیه السلام، مقاله حکومت اسلامی در عصر انتظار، محمد صادق مزینانی، ص 138 - 119.)

حرف «ک»

کتاب الغیبه