ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان صفحه 206

پیشوای ششم شیعیان در یک حدیث دیگر در همین مورد می‌فرماید:

«کأنِّی بِالْقائِم‌علیه السلام عَلی ظَهْر النَّجَف لَبِسَ دِرْعِ رَسُولِ اللَّهِ‌صلی الله علیه وآله وسلم فَیَتَقَلَّصُ عَلَیْهِ، ثُمَّ یَنْتَقِضُ بِها فَیَسْتَدِیرُ عَلَیْهِ، ثُمَّ یُغْشی الدّرْعَ بثَوبٍ إسْتَبْرَقٍ، ثُمَّ یَرْکَبُ فَرَساً لَهُ أبْلَقَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ شِمْراخٌ، یَنْتَقِضُ بِهِ لایَبْقی أهْلُ بَلَدٍ إلاّ أَتاهُمْ نُورُ ذلِکَ الشِّمراخِ حتّی تَکونَ آیَةً لَهُ».(450)

«گویی قائم‌علیه السلام را در پشت نجف به چشم خود می‌بینم که زره رسول اکرم‌صلی الله علیه وآله وسلم را پوشیده و چون دامنش جمع شده است آن را تکان می‌دهد تا صاف شود پس به اندامش رسا می‌آید، و آنگاه آن را با جامه‌ای از دیباج می‌پوشاند، و سپس بر اسب سیاه و سفیدی که میان دو چشمش سفیدی درخشنده‌ای دارد سوار می‌شود، و طوری آن را به حرکت در می‌آورد که درخشندگی پیشانی اسبش از شهرهای دور دست دیده می‌شود و اهل هر شهری آن درخشندگی را می‌بینند واین خود یکی از معجزات آن حضرت است».

پیشوای هفتم شیعیان، امام کاظم‌علیه السلام نیز در همین باره می‌فرماید:

«وقتی حضرت قائم‌علیه السلام قیام کند، بر بهترین، نیرومندترین، تندرو ترین وسیله سواری از چهار پایان سوار می‌شود».(451)

3 - مهدی‌علیه السلام با شمشیر قیام می‌کند

بر اساس روایات فراوان، تنها کسی که از امامان معصوم‌علیهم السلام برای تأسیس خلافت اسلامی و حکومت واحد جهانی قیام می‌کند و شمشیر می‌کشد و مخالفان ستیزه جو را سرکوب می‌نماید و در مبارزه حق علیه باطل پیروز می‌شود، حضرت مهدی‌علیه السلام است که او با آن هیبت و شکوه الهی و شمشیر برنده‌ای که در دست دارد از طرف هر کس از ستمگران و سرکشان و طاغوتیان اطاعت می‌شود، و هیچ کس هر اندازه که قدرتمند و سرکش و یاغی باشد جرأت مخالفت با او را ندارد.

در این زمینه، روایات بسیار زیادی در منابع معتبر شیعه و سنّی از رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم و سایر پیشوایان معصوم‌علیهم السلام وارد شده که برای اثبات مطلب برخی از آنها را در اینجا می‌آوریم.

1 - در کتاب «فرائد السمطین» در ضمن حدیث مفصّلی از ابی بن کعب روایت کرده است که پیامبر گرامی اسلام در توصیف قیام شکوهمند حضرت مهدی‌علیه السلام فرمود:

«لَهُ سَیْفٌ مُغَمدٌ، فَإِذا حانَ وَقْتَ خُروُجهِ اقْتَلَعَ ذلِکَ السَیْفُ مِنْ غَمدِهِ وَأنْطَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ، فَناداهُ السَّیْف: اُخرُجْ یا وَلیَّ اللَّه! فَلا یَحِلُّ لَکَ أنْ تَقْعُدَ عَن أعْداءِ اللَّهِ، فَیَخْرُجُ وَیَقْتُلُ أَعْداءَ اللَّهِ حَیْثُ ثَقَفَهُمْ، وَیُقِیمُ حُدُودَ اللَّهِ، وَیَحْکُمُ بِحُکْمِ اللَّهِ … ».(452)