- شيخيه 1
- اصالت مهدويت و ادعاهاي باطل 1
- شيخيه، ريشه بهائيت 1
- اشاره 1
- اوصاف احسائي 1
- كشفيه 2
- شيخ احمد احسائي و تشيع 2
- تحصيلات شيخ 2
- علماء و احسائي 2
- مهدويت و فرقه هاي انحرافي (فرقه شيخيه) 3
- مقدمه 3
- بدن هور قليايي 3
- تأليفات 3
- سيد كاظم رشتي و مهدويت 3
- ديدگاه شيخيه درباره حيات حضرت مهدي 4
- واژه شناسي 4
- نقد و بررسي فرقه شيخيه 4
- شيخيه بستر پيدايش بابيت و بهائيت 4
- شيخ احمد احسايي 5
- سفرهاي گوناگون و پي در پي 5
- دوران تحصيل و رؤياهاي احسايي 5
- شيخيه 5
- دوران كودكي 5
- مقام علمي و اجازه روايت 6
- شاگردان و دريافت كنندگان اجازه از احسايي 6
- انتقاد و تكفير احسايي 6
- انحرافات عقيدتي شيخيه 6
- جايگاه امام در آفرينش 6
- تفويض در امر دين 7
- نقد و بررسي فرقه مفوضه 7
- تفويض بيان علوم و احكام 7
- تفويض اداره جامعه 7
- تفويض و معاني مختلف آن 7
- اشاره 7
- تفويض در بخشش 8
- تفويض در آفرينش 8
- مفوضه از ديدگاه پيشوايان معصوم 8
- تفويض در كيفيت حكم 8
- فرقه شناسي مفوضه 8
- كالبد پيامبر و امامان در قبر 9
- اشاره 9
- عقايد و آراي احسايي 9
- معاد جسماني 9
- معراج پيامبر 9
- بدعت ركن رابع 10
- شخصيت ابهام آميز سيد كاظم رشتي 10
- زندگي و غيبت امام زمان 10
- سيد كاظم رشتي جانشين احسايي 10
- داوري پاياني 10
- فرقههاي شيخيه 11
- از شيخي گري تا بابي گري 11
- يادآوري درباره فرقه شيخيه 11
- اشاره 11
- شيخيه كريمخانيه 11
- شيخيه باقريه 12
- خانواده حجة الاسلام 12
- خاندان احقاقي 12
- شيخيه آذربايجان 12
- خاندان ثقة الاسلام 12
- تفاوت آرا ميان شيخيه كرمان و آذربايجان 13
- ياد آوري درباره خاندان احقافي 13
- بنيانگذار فرقه بابيه 13
- شيخيه بابيه 13
- ادعاي بابيت 14
- تحصيل و تجارت باب 14
- حضور در مجلس درس سيد كاظم رشتي 14
- رياضت غير شرعي، گام نخست انحراف 14
- ماجراي پيدايش فرقه بابيه 14
- ادعاي رسالت 15
- اعتراض و مناظره علما با ميرزا علي محمد 15
- ادعاهاي دروغين ديگر 15
- ادعاي مهدويت 15
- پيشينهي خاتميت 16
- آشوب و قتل و غارت بابيان 16
- تنبيه و توبه باب 16
- خاتميت، نفي بابيت 16
- فتواي علما براي اعدام باب 16
- استدلال به آيهي خاتميت 17
- دلايل نفي خاتميت 17
- نقد و بررسي ادلهي نفي خاتميت 17
- اشاره 17
- ادعاهاي دروغين باب و بابيان 17
- نحوهي تلفّظ لفظ خاتم در خاتم النبيين و معناي آن 18
- واژهي نبي و رسول 18
- توضيح و بيان ديگر 18
- ياد سپاري 18
- كتاب شناختي نقد بابيت 18
- ابواب ائمه 19
- ابواب الله 19
- ياد سپاري 19
- باب و جريان شناسي انحرافي بابيت 19
- باب صفتي برجسته 19
- برخي از مدعيان دروغين بابيت در عصر غيبت 20
- بابيت دروغين 20
- ابواب امام مهدي 20
- از بابي گري تا بهايي گري 20
- انگيزه‌هاي گروش و شورش 21
- انحراف در موضوع مهدويت 21
- ياران مهدي موعود 21
- عاقبت ادعاهاي دروغين 21
- سوء استفاده از آموزههاي مهدويت 21
- تنبه و روي گرداني برخي از بابيان 21
- پيدايش فرقه بهايي 22
- اشاره 22
- ميرزا حسينعلي بهاء كيست؟ 22
- آغاز دعوت ميرزا حسينعلي بهاء 22
- وصايت و جانشيني باب 22
- جانشيني پسر بعد از پدر 23
- بهائيان و استعمارگران 23
- استعمار و مذهب تراشي 23
- همبستگي يهوديان و بهائيان 23
- سرانجام دعوت ميرزا بهاء 23
- رياست شوقي افندي و ديگر رهبران بهائيان 23
- گرايش سران بهائيت به آمريكا 24
- حمايت روسيه تزاري از بهائيان 24
- وضعيت فعلي بهاييان در آيينه غربيان و استكبار جهاني 24
- استعمار انگليس و بهائيان 24
- به رسميت شناختن يكديگر 24
- نقد و بررسي آيين بهائيت 25
- تلاش غرب براي جلوه دادن فرقه بهائيت در رديف اديان الهي 25
- تلاش بهائيان در افزايش جمعيت 25
- حمايت آمريكا از فرقه ضاله بهائيت 25
- جهتگيري كلي ايدئولوژي بهائيه 26
- مقدمه 26
- ادعاي الوهيت 26
- ايدئولوژي بابي گري و بهايي گري 26
- تحليل جامعه شناختي از شكل گيري بهائيت 26
- پاورقي 27
- گزارش يكي از مبلغان بهائيت درباره ادعاي الوهيت بهاء 27
- تحليل و بررسي 27
اصالت مهدويت و ادعاهاي باطل
مسأله‌ي حضرت بقية اللَّه الاعظم، مهدي موعود (عج)، يكي از بارزترين و بديهي‌ترين مسايل اسلامي و مورد تأييد و اعتقاد همه‌ي مسلمانان به ويژه شيعيان است، زيرا صدها آيات قرآني و روايات نبوي اين مسأله‌ي با اهميت را به طور گسترده و مبسوط عنوان و مطرح ساخته‌اند و جزئيات آن را با بياناتي دقيق و روشن، ذكر كرده‌اند، به طوري كه ابهامي براي كسي باقي نگذاشته‌اند.تمامي فِرَق اسلامي - تقريباً - اين آيات و روايات و مفاد آن‌ها را به نحوي دركتب حديثي و كلامي و تفسيري و احياناً رجالي و تاريخي خود متعرض شده‌اند و درباره‌ي آن به شكل‌هاي مختلف سخن گفته‌اند، تا جايي كه مي‌توان ادعا كرد كه كم‌تر دانشمند و عالمي، بلكه مسلماني يافت مي‌شود كه به اين موضوع مهم و خطير نپرداخته، يا اين‌كه اين مطلب به گوش او نرسيده باشد.شاهد روشن و قوي اين مدعا، صدها كتابي است كه در طول تاريخ، با استفاده از اين نام شريف و مقدس به وجود آمده است. امّا اين مسأله‌ي مقدس و بديهي - بسان هر مسأله‌ي ديگر ديني و اسلامي حتي مانند الوهيّت و ربوبيّت و نبوت و رسالت - گه‌گاهي مورد سوء استفاده‌ي افراد يا گروه‌هايي البته با انگيزه‌هاي شخصي يا سياسي، قرار گرفته و مي‌گيرد و اهداف و اغراض خاصي از اين عمل دنبال شده و مي‌شود.مگر نه اين‌كه جهان هميشه شاهد اين مطلب است كه افرادي گستاخانه مدعي الوهيت يا ربوبيت شده و كوس خدايي زده‌اند و يا مدّعي نبوت و رسالت شده و دعوي پيغمبري نموده‌اند؟!! بديهي است كه اين سوءاستفاده‌ها و اين ادعاهاي مفتضح و رسوا، هرگز به اصل و اصالت اين حقايق ضربه نمي‌زند و كسي نمي‌تواند با اين بهانه كه گه‌گاهي اين نوع مطالب واقعي و ريشه‌دار در فطرت و عقل و مؤيَّد به صدها بلكه هزاران دليل، مورد سوء استفاده قرار گرفته يا مي‌گيرد، آن‌ها را زير سئوال ببرد و يا اين‌كه به نحوي در صحت اصل آن‌ها، تشكيك كند.از آن‌جا كه مسأله‌ي حضرت بقية اللَّه الاعظم، مهدي موعود (عج)، كه در آيات و روايات فراواني خصوصيات آن مطرح شده است، نزد مسلمانان، مسأله‌اي مقدس و ظهور حضرتش همواره آرزوي آنان بوده است، از اين قاعده مستثنا نبوده و نيست.اين مسأله‌ي مهم از همان زمان ائمه‌ي اطهارعليهم السلام و حتي با وجود خود امامان - كه جزو مبّشران و نويددهندگان به آن بوده‌اند - به نحوي مورد سوء برداشت قرار گرفت و با برخورد ائمه‌عليهم السلام، مواجه شد.اين روند خطرناك و انحرافي در عصر غيبت صغري مخصوصاً پس از آن، به شكل‌هايي مانند ادعاي دروغين (سفارت و نيابت خاصه) حضرت مهدي (عج)تجلي مي‌نمود، كه مورد تكذيب حضرت (عج) و هشدار آن وجود مقدس قرار مي‌گرفت و مؤمنان تنها به سفرا و نواب واقعي توجه داده مي‌شدند. البته اين حركت در زمان‌هاي بعد، نه تنها در جوامع شيعي بلكه در جوامع سني نيز ادامه پيدا كرد و از اعتقاد و علاقه‌ي مسلمانان به اين مطلب مقدّس و حساس و سرنوشت‌ساز، بي محابا و ناجوانمردانه بهره برداري مي‌شد!با اين حال، خوشبختانه با هشدارهاي قوي و به موقع عالمان دين و صدور ده‌ها روايت كه شمايل و نشانه‌هاي آن حضرت، شرايط ظهور و نحوه كار آن ذخيره‌ي الهي را بيان مي‌كرد، ماهيت پليد آن حركت‌هاي شوم و مغرضانه آشكار مي‌شد و صاحبان آن مفتضح و رسوا مي‌گشتند.اين ماجرا سردرازي دارد كه از حوصله‌ي اين مقاله‌ي مختصر بيرون است. لذا ما در اين‌جا تنها به بخشي از آن‌چه در دو قرن اخير واقع شد و مسلمانان بخصوص شيعيان هنوز از تبعات و پيامدهاي ناگوار آن رنج مي‌برند، مي‌پردازيم تا شايد گامي، در جهت تنوير اذهان باشد.آن‌چه فعلاً در اين مقاله مطرح است، بررسي كوتاهي است درباره‌ي فرقه‌اي كه متأسفانه، زمينه ساز پيدايش فرقه‌ي ضاله‌ي بابيت و سپس بهائيت شد. لازم به تذكر است كه اين مقاله يك مرور اجمالي بيش نيست، و تفصيل كلام به شماره‌هاي بعد موكول مي‌شود.
شيخيه، ريشه بهائيت
اشاره
اگر بخواهيم تصويري جامع و گويا از فرقه‌ي ضاله‌ي بهائيت داشته باشيم، لازم است ريشه‌ي پيدايش بهائيت را مورد بررسي و دقت قرار دهيم. در حقيقت، بهائيت زاييده‌ي بابي‌گري است و بابي‌گري از كشفيه، و كشفيه هم فرزند ناخلف شيخي‌گري است. قهراً براي پي‌بردن به واقعيت بهائي‌گري بايد ريشه‌ها و دامنه‌هايي را كه در آن متولد شده و پرورش يافته است، بشناسيم. لذا قبل از ورود به بحث بهائيت، بايد دو فرقه‌ي ديگر را مورد بررسي قرار بدهيم. ما در اين‌جا اول فرقه‌ي شيخيه را مورد بحث قرار مي‌دهيم.
شيخيه
شيخ احمد احسائي كيست؟
مؤسس فرقه‌ي شيخيه، شيخ احمد احسائي است. شيخ احمد احسائي فرزند زين‌الدين بن ابراهيم بن صفر بن راغب بن رمضان درسال 1160 ه. در قريه‌اي به نام مطيرفي از قراء احساء يا (لهسا) متولد شد. وي از اعراب صحرانشين بود، ولي به خاطر اختلافي كه بين جد دوم و سومش (دائر و رمضان) پيدا شد، به منطقه‌ي احساء رفتند. اجداد شيخ احمد از سني‌هاي متعصب بودند، ولي آمدن آن‌ها به منطقه‌ي احساء كه شيعه‌نشين بود، باعث شد تحت تأثير شيعه قرار گرفتند. با اين حال، به دليل سابقه‌ي تعصب و صحرانشيني، به نظر مي‌رسد تشيع آن‌ها از روي تحقيق و تعقل نبوده است و چه بسا از باب هم‌رنگ شدن با محيط جديد بوده است.