مناجات منتظران جلد 1 صفحه 115

یا درخواست رفع ظلم از خود مظلوم. امّا اگر این مظلوم، ظلمی نظیر آنچه در حقّش روا شده، به دیگری کرده باشد، همین امر مانع استجابت دعایش در مورد ظلم به خود می شود. مثلاً کسی که آبرویش به ناحق توسّط دیگری رفته است؛ اگر خود آبروی دیگران را به ناحق برده باشد، هیچ یک از دعاهایش درخصوص حقّی که از او ضایع شده مستجاب نمی شود.

این امر نتیجه عدل الهی است که گریبان ظالم را می گیرد و در واقع یکی از عقوبت های ظلمی باشد که به دیگری روا داشته است.

سومین مانع اجابت: گناه

از مهم ترین موانع استجابت دعا گناه است که تأثیر بسزایی در این خصوص دارد. از امام باقر علیه السلام منقول است که فرمودند:

اِنَّ العَبدَ لَیَسأَلُ اللهَ حاجَهً مِن حَوائِجِ الدُّنیا فَیَکُونُ مِن شَأنِ اللهِ تَعالی قَضاؤُها اِلی اَجَلٍ قَریبٍ أو بَطییءٍ فَیُذنِبُ العَبدُ عِندَ ذلِکَ الوَقتِ ذَنباً فَیَقُولُ لِلمَلَکِ المُوَکَّلِ بِحاجَتِهِ لا تُنجِزها لَهُ فإنّه قَد تَعَرَّضَ لِسَخَطی استَوجَبَ الحِرمانَ منّی.(1)

همانا بنده رفع یکی از نیازهای دنیوی خود را از خداوند درخواست می نماید. پس خدای متعال کار برآوردن آن را - در آینده نزدیک یا با اندکی تأخیر - به جریان می اندازد. در همین اثنا بنده گناهی مرتکب می شود. پس (خداوند) به فرشته ای که برای برآوردن نیاز آن بند گماشته شده می فرماید: خواسته اش را برآورده نکنید، زیرا او (با انجام گناه) خود را در معرض ناخشنودی من قرار داده از جانب من مستحقّ محرومیّت گردیده است.

آری گناه مسیر اجابت دعا را منحرف می کند و جریان آن را مسدود می سازد. کسی که امید به اجابت دعایش دارد باید پیش از دعا و پس از آن از ارتکاب عملی که موجبی.