مناجات منتظران جلد 2 صفحه 106

الرُّشدِ، الغائِبِ عَنِ الأبصارِ، الحاضِرِ فِی الأمصارِ، الغائِبِ عَنِ العُیُونِ الحاضِرِ فِی الأفکارِ، بَقِیَّهِ الأخیارِ الوارِثِ لِذِی الفَقارِ، الّذی یَظهَرُ فی بَیتِ اللهِ ذِی الأستارِ العالِمِ المُطَهَّرِ مُحَمَّدِبنِ الحَسَنِ، عَلَیهِم أفضَلُ التَّحِیّاتِ وَ اَعظَمُ البَرَکاتِ وَ اَتَمُّ الصَّلَواتِ.

و به تو تقرّب می جویم به واسطه نگه دارنده دانا که او را بر گنجینه های زمین گماشته ای و پدر مهربان که اختیار دادن و گرفتن را به او سپرده ای، صاحب طبع و رأی مبارک و شکننده شجره ملعونه، سخن گوینده با مردم در گهواره و نشان دهنده طریق رشد، پنهان از دیدگان، حاضر در شهرها، غایب از چشم ها، حاضر در فکرها، تنها باقی مانده از برگزیدگان، و وارث ذوالفقار (شمشیر امیرالمؤمنین علیه السلام)، آنکه در خانه پرده پوش خدا آشکار می شود، عالم معصوم محمّد بن الحسن علیهما السلام، برترین درودها و بزرگ ترین برکت ها و کامل ترین صلوات بر همه ایشان (چهارده معصوم) باد.

ایشان پس از واسطه قرار دادن تک تک این انوار پاک، آنان را پناه و وسیله خود به سوی خدا می خوانند:

اَللّهُمّش فَهؤلاءِ مَعاقِلی(1) اِلَیکَ فی طَلِباتِ وَ وَسائِلی... وَلا شَفیعَ لی اِلَیکَ اَوجَهُ مَن هؤلاءِ.

خدایا اینها محلّ پناه آوردن من در خواسته هایم و وسیله های من هستند... و هیچ شفیعی که نزد تو آبرومندتر از اینان باشند، ندارم.

آن گاه پس از همه این واسطه قرار دادن ها با این عبارات فرج خود را از خدای متعال طلب کرده اند:

یا مَن یُجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ، یا راحِمَ عَبرَهِ یَعقُوبَ یا کاشِفَ ضُرِّ اَیُّوبَ اِغفِر لی وَ ارحَمنی وَانصُرنی علی القَومِ الکافِرینَ وَافتَح لی وَ7)