- سخن ناشر 1
- پیش گفتار 5
- یاری امام؛ یاری خداوند 7
- فصل اول: اهمیت یاری امام عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف و اقسام آن 7
- بی نیازی خدا از یاری غیر 8
- بی نیازی امام (ع) از یاری دیگران 10
- یاری کردن امام (ع)؛ لطف امام (ع) 11
- کاستن از غربت امام (ع) 13
- معرفی امام غریب 14
- اقسام یاری امام عصر (عج) 18
- فصل دوم: یاری امام عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف با قلب 21
- دین شناسی 21
- آثار تفقّه در دین 27
- تفقّه در دین 30
- ثبات در دینداری 35
- تهذیب قلب از گناهان 38
- یاری امام (ع) با محبت به ایشان 43
- تهذیب زبان یا اولین مرحله ی یاری امام (ع) 45
- فصل سوم: یاری امام عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف با زبان 45
- وظیفه تبلیغ دین 47
- رعایت تخصص ها و قابلیت ها در تبلیغ دین 54
- دفاع فرهنگی از دین 61
- پاداش ایستادگی در برابر دشمنان دین و نجات بیچارگان 65
- توجه و عنایت ائمّه (ع) به یاران خویش 71
- فصل چهارم: یاری امام عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف با عمل 78
- اشاره 78
- تبلیغِ عملی دین 79
- امیر مؤمنان (ع) الگوی مؤمنان 84
- جذب افراد به تشیع با عمل 87
- ورع و احتیاط در دین 90
- ورع و عفّت خانم ها 95
- نظر شرع مقّدس در مورد عبادات بانوان 98
- کلام حضرت زهرا (س) در مورد قرب زن به پروردگار 101
- ضرورت تعلیم و تعلّم برای زنان 104
- ارزش کانون خانواده 107
- دست دادن با نامحرم 114
- اشاره 114
- نگاه شهوت آلود 114
- رعایت عفاف در ارتباط با نامحرم 114
- شوخی با نامحرم 116
- ملاقات با زن نامحرم بدون اجازه ی ولی او 118
- یاری امام حسین (ع)، بالاترین درجه ی یاری امام عصر (ع) 120
- فصل پنجم: یاری امام عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف با یاری امام حسین عجله الله تعالی فرجه الشریف 120
- یاری سیدالشهدا (ع) در زمان ما 123
- شعار امام عصر و یارانش 130
- احوال یاران امام حسین (ع) 133
- اشاره 133
- سعیدبن عبدالله حنفی 136
- برادران غفاری 138
- عابس بن ابی شبیب 139
- عمروبن جُناده 140
- «حبیب بن مظاهر» و «مسلم بن عوسجه» 143
- عمروبن قرظه انصاری 144
- غلام ترک 145
- اشاره 148
- فداکاری های بانوان کربلا 148
- نمونه ی اول 149
- نمونه ی دوم 150
- نمونه ی سوم 151
- نمونه ی چهارم 153
- یاری سیدالشهدا (ع) از طریق زیارت ایشان 154
- زیارت عاشورا 162
- فهرست منابع 168
مؤمنان در زمان غیبت امام عصر (ع)، باید از خدا بخواهند تا معرفتی به آن ها عطا فرماید که بفهمند اگر چه در زمان سیدالشهدا (ع) نبوده اند، ولی می توانند از طریق یاری ایشان عملاً به این توفیق دست یابند.
یاری سیدالشهدا (ع) در زمان ما
امام حسین (ع) در سال 61هجری قمری به شهادت رسیده اند. و اکنون که بیش از 1360 سال از آن تاریخ گذشته است، باز هم می توان ایشان را یاری کرد، و از این طریق در زمره ی یاری کنندگان امام زمان (ع) قرار گرفت.
یکی از راه های یاری امام حسین (ع) برای کسانی که در زمان ایشان در کربلا حاضر نبوده اند، این است که در دنیا قلب خویش را با آن امام (ع) گره بزنند، و به وسیله ی ابراز محبت قلبی ِ عمیق به حضرت و عمل به لوازم این محبت به فوز اکبر دست یابند.
جابربن عبدالله انصاری یکی از یاران با وفای پیامبر اکرم (ص) بود که زمان امامت امام حسین (ع) را نیز درک کرد، ولی در روز عاشورا موفّق به شرکت در لشکر آن حضرت نشد.
جابر در روز اربعین همان سال توفیق زیارت قبر ایشان را یافت و چون نابینا بود، از عطیه ی عوفی خواست که دست او را روی قبر سیدالشهدا (ع) بگذارد. سپس – از شدت ناراحتی و مصیبت – از هوش رفت و روی قبر افتاد. وقتی به هوش آمد، سه بار «یا حسین» گفت و افزود: