یاری آفتاب صفحه 14

این نعمت بزرگ، کوتاهی می کنند.

حال اگر ما بخواهیم شکر این نعمت بی نظیر الهی را ادا کنیم، باید در جهت معرفی امام (ع) به کسانی که ایشان را نمی شناسند و یا دچار غفلت از معرفت هستند، کوشش کنیم.

تلاش برای معرفی امام عصر (عج)، که برخاسته از شکر قلبی است، می تواند به طور نسبی حضرت را از سه معنای اول غربت خارج سازد، تا مردم بیش تر امام زمان خود را بشناسند و به یاد ایشان باشند، و به حضرتش مراجعه نمایند.

معرفی امام غریب

کسی که امام زمان (ع) را می شناسد، دوست دارد دیگران هم ایشان را بشناسند و وظیفه ی خود را در قبال آن حضرت ادا کنند.

شیعیان باید خود را نسبت بهکسانی که از این نعمت برخوردار نیستند، مسؤول بدانند. البته امام شناسی یک امر نسبی است؛ و هر کس در هر رتبه ای باشد، امکان پیشرفت به مراتب بالاتر از آن را دارد؛ از این رو، نمی تواند منتظر رسیدن به حدّ کمال امام شناسی باشد، تا به وظیفه ی معرفی امام (ع) اقدام نماید. بلکه هر کس در حدّی که خدای عزّوجلّ به او معرفت داده است، باید به شناساندن این نعمت اقدام نماید، و دست کسانی را که در امام شناسی به رتبه ی او نرسیده اند، بگیرد.

اگر کسانی که نعمت شناخت امام زمان (ع) به آن ها عطا شده، شکر قلبی خویش را بر زبان و دیگر اعضاء و جوارح خود جاری