یاری آفتاب صفحه 70

هنگام مرگ می باشد.

یکی از مهمترین نگرانی های اهل معرفت، این است که بتوانند دین خود را تا لحظه ی مرگ حفظ نمایند، و این تنها گوهرِ ارزشمند زندگی خویش را به سر منزل مقصود برسانند، تا در مواقفِ هولناکِ بعد از مرگ – خصوصاً شب اول قبر – بتواند پاسخگوی اعتقادات خویش باشند. خدای متعال به کسانی که در راه حفظ و صیانت دین افراد می کوشند، وعده فرموده است که در آن منزل خطرناک، اعتقادات صحیح را خود به آن ها تلقین نماید، و آن ها را به عالی ترین درجات بهشت برساند.

حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) درباره این وعده ی الهی فرموده اند:

مَن قَوَّی مِسکِیناً فِی دِینِهِ ضَعِیفاً فِی مَعرِفَتِهِ عَلَی نَاصِبٍ مُخَالِفٍ فَأَفحَمَهُ لقنه الله یَومَ یُدلی فی قَبرِهِ اَن یَقُولَ : اللهُ رَبّی وَ مُحَمَّدٌ نَبِیّی وَ عَلِیٌّ وَلِیّی وَ الکَعبَهُ قِلَبتی وَ القُرآنُ بَهجَتی وَ عُدَّتی وَ المؤمِنُونَ اِخوانی فَیَقُولُ اللهُ اَدلَیتَ بِالحُجَّهِ فَوَجَبَت لَکَ اَعالی دَرَجاتِ الجَنَّهِ فَعِنَد ذلِکَ یَتَحَوَّلُ عَلَیهِ قَبرُهُ اَنزَهَ رِیاضِ الجَنَّهِ (1)

کسی که فردی نیازمند در امر دینش و ناتوان در معرفتش را در مقابل یک دشمن مخالف تقویت کند تا این که آن دشمن را محکوم، نماید، روزی که او را در قبر می گذارند خدا به او تلقین می فرماید که بگوید: الله، پروردگار من، حضرت محمد (ص) پیامبر من و حضرت علی (ع) ولی من است، و کعبه،4.