آفتاب در غربت صفحه 373

فصل 3: یاری امام عصر علیه السلام با زبان

تهذیب زبان یا اوّلین مرحله یاری امام علیه السلام

پیش از هر سخن می توان گفت: هر عملی که مصداق شکر زبانی نعمت امام علیه السلام باشد، می تواند از اقسام یاری ایشان محسوب گردد.(1)

در مقام یاری امام عصر علیه السلام به زبان، تهذیب (پاکیزه کردن) زبان بر هر عمل دیگری مقدّم است؛ به طوری که حتّی تهذیب قلبی هم بدون آن امکان پذیر نمی باشد. از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل شده که فرمودند:

لا یَستَقیمُ ایمانُ عبدٍ حتّی یَستَقیمَ قَلبُه و لا یَستَقیمُ قلبُهُ حتّی یَستَقیمَ لِسانُه.(2)

ایمان هیچ بنده ای درست (بدون اعوجاج و انحراف) نمی شود مگر آن که قلب او درست باشد و قلبش درست نمی شود مگر آن که زبانش درست شود.

تحقّق همه آن چه در مورد سلامت قلب در فصل گذشته بیان شد، منوط به سلامت زبان از انحرافات می باشد؛ به طوری که تا زبان از لغزش ها و آفاتش حفظ نشود، قلب هم از تباهی و فساد سالم نمی ماند.7.