حلقه دوم : سلسله درس‌های مهدویت : منزلت امام (ع) صفحه 185

ولایت شما نزد من آید، من از او نمی گذرم تا آن که به ولایت شما اقرار و اعتراف نماید.

آری، ملاک ایمان همانا اقرار به ولایت اهل بیت علیهم السلام است. انسانها قبل از آن که به عالم دنیا آیند، با اختیار و حریتی که داشتند مورد امتحان الهی قرار گرفتند و ماده امتحان، ولایت اهل بیت علیهم السلام بود. همان طور که در دنیا نیز به وسیله امتحان خدا همین امر است و نشانه ولایت ایشان، محبت به آن ذوات مقدسه علیهم السلام است. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند:

لو ان عبداً عبدالله بین الصفا و المروة الف عام ثم الف عام ثم الف عام حتی یصیر کالشن البالی، ثم لم یدرک محبتنا، کبه الله علی منخریه فی النار. ثم تلا: «قل لا اسألکم علیه اجراً الا المودة فی القربی».(1)

اگر بنده ای در بین صفا و مروه هزار سال خدا را عبادت کند، آن گاه هزار سال دیگر و پس از آن نیز هزار سال دیگر، تا آن که هم چون مشک پوسیده شود، اما محبت ما اهل بیت را نداشته باشد، خداوند او را با بینی اش در آتش می افکند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «(ای پیامبر) بگو: من به خاطر انجام رسالتم، مزدی جز مؤدت در راه نزدیکان نمی خواهم».

معرفت امام علیه السلام ابتدا و انتهای هر عبادتی

به هر حال اصل و روح همه عبادات، معرفت و ولایت اهل بیت علیهم السلام است. اگر نماز و روزه و حج و زکات را بندگان خدا