- اشاره 1
- بخش 1 1
- فصل 1 3
- اشاره 3
- اشاره 3
- درس اول: معرفت اهل بیت علیهم السلام، معیار ارزش شخصیت انسان 3
- مقایسه سیئه دیندار با حسنه بی دین 5
- تفکیک شخصیت افراد از اعمال آنها 7
- تاریکی گناهان 11
- درس دوم: نجات اهل ایمان به برکت ولایت ائمه علیهم السلام 11
- پاکی از گناهان با تحمل شداید محشر 16
- درس سوم: تطهیر از گناهان در دنیا 20
- پاک شدن در دنیا به وسیله بلایا 20
- انواع جان دادن مؤمن و کافر 25
- پرسشهای مفهومی از درسهای 1 تا 3 28
- اشاره 29
- درس چهارم: تطهیر از گناهان در عالم برزخ (1) 29
- دو نمونه از عذابهای برزخی 30
- شفاعت اهل بیت علیهم السلام در برزخ 34
- درس پنجم: تطهیر از گناهان در عالم برزخ (2) 41
- فشار قبر مؤمنان 41
- فشار قبر از سخت ترین عذابهای برزخی است که مؤمن گناهکار 43
- عذاب آتش در برزخ 44
- وضعیت انسانها در عالم برزخ 49
- انواع تطهیر و اقسام شفاعت 52
- درس ششم: عاقبت به خیر شدن مؤمنان 52
- مرحله قطعی نجات مؤمنان 56
- اشاره 61
- درس هفتم: ایمان در وقت مرگ 61
- ایمان مستقر و مستودع 61
- توفیق الهی در کسب ایمان مستقر 65
- نشانه ایمان مستقر و مستودع 67
- سلب ایمان در یک روز 69
- دعا برای حفظ دین تا هنگام مرگ 71
- پرسشهای مفهومی از درسهای 4 تا 7 76
- درس هشتم: صیانت از ایمان به وسیله ورع 77
- اشاره 77
- اشاره 77
- فصل 2 77
- معنای ورع 77
- نزدیک نشدن به حریم الهی 80
- اثر ناخشنودی مادر در هنگام مرگ 82
- تأثیر ورع در تعمیق ایمان 84
- راه عاقبت به خیری 86
- تبعیت لازمه محبت 91
- درس نهم: رابطه ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام با طاعت و معصیت 91
- تلازم ایمان با عمل 93
- منبع خیرات بودن ولایت ائمه علیهم السلام 96
- بازدارندگی محبت اهل بیت علیهم السلام از گناه 99
- حالات مختلف دوستدار اهل بیت علیهم السلام 101
- تأثیر متقابل محبت ائمه علیهم السلام و طاعات 104
- بغض اهل بیت علیهم السلام ابر اصرار بر گناه 104
- پرسشهای مفهومی از درسهای 8 و 9 109
- بخش 2 110
- اشاره 110
- معرفت امام عصر علیه السلام شرط لازم دینداری 112
- درس دهم: عصاره دین: معرفت امام عصر علیه السلام 112
- اشاره 112
- فصل 1 112
- هدف از خلقت: معرفت امام عصر علیه السلام 115
- موضوعیت داشتن معرفت امام عصر علیه السلام 115
- حکمت جناب لقمان 117
- درس یازدهم: دینداری در زمان غیبت 119
- اشاره 119
- غصب الهی در غیبت امام علیه السلام 119
- فصل 2 119
- سنت قطعی الهی در سلب نعمتها 120
- امتحان سخت دینداری در زمان غیبت 123
- بی دین شدن ناخودآگاه 126
- دقت در غذای روح 130
- دینداری غریبانه 133
- اشاره 135
- اشاره 135
- درس دوازدهم: درخواست معرفت از خداوند در زمان غیبت 135
- فصل 3 135
- نقش دعا در کسب معرفت 136
- اهمیت دعای مأثور 139
- نگرانی از بی دینی در زمان غیبت 141
- شگفت ترین ایمان 145
- درس سیزدهم: فضیلت پایداری بر ولایت امام علیه السلام در زمان غیبت 145
- کسب ثواب یاری امام علیه السلام در زمان ظهور با معرفت ایشان 150
- اشاره 156
- درس چهاردهم: مراتب معرفت امام علیه السلام 156
- حد واجب معرفت امام علیه السلام 156
- فصل 4 156
- اشاره 156
- معرفت به اسم و صفت 157
- مراتب معرفت به صفت 159
- مراتب معرفت اختیاری (اعتقاد) 163
- معرفت قلبی به امام علیه السلام 166
- طبیب دوار بطبه 170
- درس پانزدهم: امام علیه السلام طبیب جسم و روح 170
- طبیب جسم 174
- درس شانزدهم: آبشار علم و کشتی نجات 191
- علم مصوب 191
- داعی الله 211
- درس هفدهم: فراخوان به سوی خدا و فریاد رس بینوا 211
- توسل در حال عافیت و بلا 218
- تشرف مرحوم آیة الله حاج سید ابوالحسن اصفهانی 221
- به برکت امام 224
- پرسشهای مفهومی از درسهای 14 تا 17 228
- کهف حصین 230
- درس هجدهم: پناه از شیطان 230
- روشهای شیطان برای گمراه کردن انسان 235
- تنها راه محفوظ ماندن از خطرات شیطان 243
- شاهد خدا بر خلق 246
- درس نوزدهم: گواه بر خلق 246
- درس بیستم: آب گوارا و مهربانترین 264
- ساقی تشنگان 264
- پرسشهای مفهومی از درسهای 18 تا 20 277
درس دوم: نجات اهل ایمان به برکت ولایت ائمه علیهم السلام
تاریکی گناهان
وعده ای که به اهل ایمان داده شده، این است که اگر پرونده اعمالشان سیاه است، خدا ایشان را به حال خود وا نمی گذارد، بلکه موجبات پاک شدنشان را فراهم می سازد:
اللَّـهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (1)
چنان که در درس گذشته دیدیم، امام صادق علیه السلام مقصود از «ظلمات» را تاریکی گناهان دانسته اند و در توضیح آیه شریفه فرموده اند: «یعنی من ظلمات الذنوب الی نور التوبة و المغفرة». آری، گناهان، قلب و روح انسان را آلوده و تاریک می کنند. از همین امام بزرگوار نقل شده است که فرمودند:
اذا اذنب الرجل خرج فی قلبه نکتة سوداء فان تاب انمحت
1- 1. بقره، 257.