حلقه سوم : سلسله درس‌های مهدویت : شناخت امام (ع) صفحه 163

می کنیم، می توان «معرفت شهودی» نامید، چرا که خود، شاهد صفت آن شخص می شویم و البته می توانیم مبین آن هم باشیم. عمق و میزان تأثیری که این مرتبه از معرفت در قلب انسان ایجاد می کند، با مراتب قبلیب قابل مقایسه نیست.

پس به طور کلی می توانیم برای معرفت، چهار مرحله قائل شویم:

1. معرفت به اسم.

2. معرفت غیابی به وصف.

3. معرفت حضوری به وصف.

4. معرفت شهودی به وصف.

معرفت در هر مرحله نسبت به مرحله قبلی عمیق تر است و در هر درجه آن، نسبت به مرتبه بعدی، می توان اطلاق عدم معرفت (نشناختن) کرد. انسان با رسیدن از یک مرحله به مرحله بعدی، در واقع معرفت جدیدی نصیبش می گردد و ضعف خود را که در مرحله قبل داشته، با تمام وجود خویش می یابد.

مراتب معرفت اختیاری (اعتقاد)

بنابر آن چه گفته شد، در مورد یک پزشک، سه درجه معرفت به وصف وجود دارد:

1. شنیدن اوصاف او.

2. دیدن آثار طبابت او.

3. معالجه شخص به وسیله او.

هر کدام از این درجات معرفت که برای ما حاصل شود، متوجه می شویم که آنها در حقیقت به ما شناسانده شده اند و شناختن آنها کار