اصول و روش های حفظ قرآن صفحه 12

صفحه 12

حفظ و به خاطرسپاری آیات و کلمات نورانی آن است. روشن است که مقصود از همراهی با قرآن و همراه داشتن آن، صرفاً وجود الفاظ و عبارات قرآن در حافظه انسان نیست؛ (1) بلکه همراهی با آن، به معنای پذیرش و قبول و عمل کردن و انس با قرآن است. حامل قرآن در مکتب رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) جایگاهی بسیار رفیع دارد.

4. جمع القرآن

جمع قرآن، به معنای حفظ و نگهداری آیات و سوره های قرآن می باشد که در زمان نزول آیات، صحابه به این امر بسیار اهمیت می دادند. از راه های حفظ و نگهداری آیات در زمان نزول آن، به خاطرسپردن آیات بود و ازاین رو به حافظان قرآن نیز «جماع القرآن» اطلاق می گردید. در اخبار و آثار، نام شماری از صحابه دیده می شود که در زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله) تمامی قرآن و برخی دیگر بخشی از آن را جمع (حفظ) کردند. ابن ندیم در فهرست خود ذکر کرده است که جامعان (حافظان) قرآن در زمان پیامبر(صلی الله علیه و آله)، سعد بن عبید النعمان بن عمرو، ابوالدرداء عویمر بن زید، معاذ بن جبل بن اوس، ابوزید ثابت بن زید بن النعمان، ابی بن کعب بن قیس و عبید بن معاویه و زید بن ثابت بوده اند. وی روایات دیگری را حاوی نام حافظانی مانند عباده بن صامت، ابوایوب انصاری، ابوزید و مجمع بن جاریه ذکر می کند. (2)

بدیهی است، همان گونه که علامه طباطباییرحمه الله در مقدمه المیزان درباره امر تفسیر قرآن کریم و برشماری گروه های مفسران تصریح می کند، در وادی قرائت،


1- (1) . ابوالفضل خوش منش، حمل قرآن، ص9.
2- (2) . ابوعبدالله زنجانی، تاریخ القرآن، ص52.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه