اصول و روش های حفظ قرآن صفحه 85

نکته مهم دیگر، تقسیم اوقات حفظ در طول شبانه روز است. ازنظر علمی و تجربی نیز ثابت شده که اگر حفظ مطالب در فواصل زمانی مختلف صورت گیرد، نتایج بهتری خواهد داشت تا این که این کار متصل و یک باره انجام شود.

مطلب مهم آخر، این است که چنین نیست که در صورت نبودن برخی از شرایط، کار حفظ تعطیل شود. اصولاً محدودیت مطلق در زمان و مکان برای حفظ قرآن وجود ندارد؛ باوجوداین شرایط، پیشرفت انسان بیشتر و سرعت حفظ و سهولت آن افزایش خواهد یافت.

در یک جمع بندی می توان نکاتی را که درباره شرایط زمانی مناسب برای حفظ قرآن وجود دارد، به صورت زیر خلاصه کرد:

1. زمان حفظ باید زمان زنده و فعال باشد، نه زمان مرده و ازهمین رو زمان خستگی زیاد، تشنگی و گرسنگی، سیری مفرط، ترس و اضطراب و زمانی که قبل از آن فعالیت سنگین ذهنی انجام شده است، زمان مناسبی برای حفظ نیست. همچنین در زمان حفظ باید سکوت و آرامش حکم فرما باشد.

2. برخی زمان ها مانند سحرگاهان برای فعالیت های مؤثر ذهنی توصیه شده است؛ اما باید توجه داشت که افراد در این زمینه، اوضاع و احوال و عادات یکسانی ندارند. برای مثال، اگر کسی نمی تواند به خوابیدن سرشب و اول وقت عادت کند، طبیعتاً نمی تواند سحرگاه بانشاط به فعالیت ذهنی بپردازد. این چنین شخصی اگر نتواند سحر بانشاط از خواب برخیزد، نباید حفظ قرآن در سحرگاه را به خود تحمیل کند.

دوم) مکان حفظ

از عوامل مهم دیگری که در حفظ قرآن و به خاطرسپردن هر مطلب دیگری باید به آن توجه داشت و در تمرکز حواس تأثیر خاصی دارد، مکان حفظ است.