ادوار فقه صفحه 138

«و اللّٰه هر کجا خالی یابم تو را، از تو بر نگردم تا تو را نکشم» بعد از این قضیه عیاش به مدینه رفت و اسلام تازه کرد و در آنجا اقامت گزید بعد از چندی حارث بن زید نیز به مدینه رفت و اسلام آورد در این موقع عیاش در خارج مدینه بود و از اسلام حارث خبر نداشت چون به مدینه برگشت در «قبا» چشمش به حارث افتاد او را بکشت مردم به او گفتند: این مرد به اسلام در آمده بود چرا او را کشتی؟ عیاش از شتاب خود در قتل حارث

پشیمان شد و نزد پیغمبر (ص) رفت و واقعه را به او گفت و سوگند یاد کرد که از اسلام حارث آگاه نبوده است پس آیۀ شریفۀ وَ مٰا کٰانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ یَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلّٰا خَطَأً.. نازل و حکم قتل خطا صادر گردید.

نماز حضری

اشاره

چنانکه گفته شده، و از این پیش هم در این اوراق بدان اشارتی رفت، نماز در آغاز کار که پیغمبر (ص) به جا می آورده چهار رکعت بوده: دو رکعت در بامداد و دو رکعت هنگام شام «1» و مدتی بعد در شب معراج نمازهای پنجگانه (به استثنای نماز مغرب که ابتداء تشریع، سه رکعت بوده «2» و بر همان قرار بر جای مانده بقیۀ آنها بی آن که حضر و سفر را فرقی باشد) دو رکعت دو رکعت تشریع گردیده و تا اوائل هجرت حکم آن به همین قرار استقرار می داشته است.

______________________________
(1)- مجلسی از «المنتقی» نقل کرده (در برخی از کتب دیگر نیز دیده ام) که «کان النبیّ (ص) یصلّی بمکّه رکعتین بالغداه و رکعتین بالعشیّ فلما عرج به إلی السّماء امر بالصّلاه الخمس فصارت الرّکعتان فی غیر المغرب.»
(2)- بلکه بحسب روایتی که مجلسی در باب «وجوب طاعته و حبّه و التّفویض الیه» از کافی نقل کرده این نماز نیز در ابتداء دو رکعت بوده در این روایت که از حضرت صادق (ع) می باشد چنین آمده است. «ثمّ انّ اللّٰه، عزّ و جلّ، فرض الصّلاه رکعتین رکعتین عشر رکعات فاضاف رسول اللّٰه (ص) إلی الرّکعتین رکعتین و إلی المغرب رکعه فصارت عدیله الفریضه لا یجوز ترکهنّ الّا فی سفر و افرد الرکعه فی المغرب فترکها قائمه فی السّفر و الحضر فاجاز اللّٰه له

ذلک کلّه فصارت الفریضه سبع عشره رکعه.»