ادوار فقه صفحه 162

چه آن که پیغمبر (ص) در سال اول از هجرت این روز را روزه گرفته و به همۀ مسلمین حتی کودکان نیز امر فرموده که روزه بگیرند» «1» کازرونی در المنتقی، بنا بنقل مجلسی، در ذیل حوادث سال اول هجرت، گفته است: «و فی هذه السنه صام عاشورا و امر بصیامه..» «2»

______________________________
(1)- ابو الفتوح، در طیّ تفسیر آیۀ 179 از سورۀ البقره یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ- الصِّیٰامُ کَمٰا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ

مِنْ قَبْلِکُمْ.. چنین آورده است: «.. بعضی دیگر از مفسران گفتند خدای تعالی در بدایت شرع، روزۀ عاشورا و روزۀ ایام البیض فریضه کرده بود چون روزۀ ماه رمضان فرض شد تخفیف کرده و آن را برداشت».

از این عبارت معلوم می گردد که سه روز از هر ماه روزه اش واجب شده بوده است و روایتی نقل کرده که به آدم دستور داده شده بوده است که روز 13 و 14 و 15 از هر ماه را روزه بگیرد.

(2)- از طرق عامه، هم از صحیح بخاری نقل شده که به اسنادش از عائشه این مضمون را روایت کرده است: «قریش در جاهلیت روز عاشورا را روزه می گرفتند بعد پیغمبر (ص) به روزه گرفتن آن روز دستور فرمود تا روزۀ ماه رمضان واجب شد و پیغمبر (ص) گفت: «من شاء فلیصمه و من شاء افطر» مقریزی در «امتاع الاسماع» گفته است «و کان المسلمون یصومون عاشورا فلما فرض رمضان لم یؤمروا بصیام عاشورا و لم ینهوا عنه».