ادوار فقه صفحه 24

دو طریق (طریق غایت و فاعل) تا حدی جمع شده. قسمت مربوط باین موضوع ترجمه و در اینجا آورده می شود:

«.. پرسید از کجا و بچه دلیل انبیاء و رسل را اثبات می کنی؟ حضرت در پاسخ وی چنین گفت: چون اثبات کردیم که ما را آفریده گاری هست برتر از ما و از همۀ آفریده گانش و آن صانعی است حکیم که مشاهده و ملامسه و مباشرت و محاجّه میان او و خلقش امکان پذیر نیست پس ثابت می گردد که او را در میان بندگانش سفراء و برانگیختگانی است که بندگان را به مصالح و منافع ایشان رهنمایی می کنند و چیزهایی را که بقاء ایشان در بکار بستن آنها

و فنائشان در ترک آن چیزها می باشد به آنان می گویند پس ثابت شد که از جانب حکیم علیم در میان خلقش آمران و ناهیانی هستند که او امر و نواهی خدا را به مردم می رسانند و اینان پیغمبران و برگزیدگان از میان خلق و حکیمانی آراسته به آداب حکمت و برانگیخته به حکمت می باشند. ایشان با این که در خلقت و ترکیب با دیگر افراد اشتراک دارند از حیث اخلاق و احوال با آنان مختلف و از ایشان ممتازند.

«خداوند حکیم علیم ایشان را به حکمت و دلائل و براهین و شواهدی، مانند احیاء مردگان و ابراء پیسان و شفاء کوران، تائید کرده است پس زمین هیچ گاه از حجتی که دارای آیات و معجزات باشد، که صدق گفتۀ رسول و وجوب عدالت او را مدلل دارد، خالی نیست» «1».