ادوار فقه صفحه 264

حکم تیمم

در این که حکم تیمّم در چه زمان صدور یافته اختلاف شده است: سال سیّم گفته شده، سال پنجم بعد از غزوۀ بنی المصطلق «1» نیز قول دشتکی و کازرونی است جلال الدین، سیوطی، در کتاب «اتمام الدّرایه لقرّاء النّقایه»، در قسمت علم تفسیر از آن، در بیان آیه های حضری، این مضمون را گفته است: «و آیۀ تیمم که در سورۀ مائده می باشد در شعبان سال ششم و به گفتۀ برخی در سال پنجم و به گفتۀ برخی دیگر در سال چهارم هنگام برگشتن از غزوۀ «مریسیع» در ذات الجیش یا بیداء که نزدیک مدینه می باشد

نزول یافته است..».

از آیۀ 46 از سورۀ النّساء یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لٰا تَقْرَبُوا الصَّلٰاهَ وَ أَنْتُمْ سُکٰاریٰ حَتّٰی تَعْلَمُوا مٰا تَقُولُونَ وَ لٰا جُنُباً إِلّٰا عٰابِرِی سَبِیلٍ حَتَّیٰ تَغْتَسِلُوا، وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضیٰ أَوْ عَلیٰ سَفَرٍ أَوْ جٰاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغٰائِطِ أَوْ لٰامَسْتُمُ النِّسٰاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مٰاءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیداً طَیِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدِیکُمْ إِنَّ اللّٰهَ کٰانَ عَفُوًّا غَفُوراً و هم از آیۀ 8