ادوار فقه صفحه 311

چنین افاده کرده است «پس پیغمبر (ص) بخندید و او را به استغفار بفرمود و رجوع به زن را بوی اجازت داد. و در این قضیه دلالتی است بر این که با عجز از کفّاره، استغفار جایگزین می گردد و بازگشت بزن مباح می شود و این حکم را تائید می کند روایتی موثق از عمار از حضرت صادق (ع) که «إنّ الظّهار اذا عجز صاحبه عن الکفّاره فلیستغفر ربّه و لینو أن لا یعود فحسبه بذلک کفّاره» برخی از اصحاب ما گفته اند: هر گاه نتوانست شصت مسکین اطعام کند باید هیجده روز روزه بگیرد برخی دیگر روزۀ هیجده روزه را بر اطعام مقدم داشته و به آن اکتفا کرده اند لیکن اولی آنست که با عجز از خصال که در کتاب بدانها تنصیص شده به استغفار انتقال یابد و بر آن اقتصار رود» از آن چه گفته شد زمان صدور حکم «ظهار» و ترتیب کفارۀ آن و سبب نزول معلوم گردید.