غرب و مهدویت صفحه 111

4. جنگ مقدس آرماگدون

4. جنگ مقدس آرماگدون(1)

آرماگدون از دو کلمۀ یونانی «هار» و «مجدو» تشکیل شده که هار به معنای «کوه» و مجدو به معنای «سرزمین حاصل خیز» است. آرماگدون از لحاظ جغرافیایی، نام منطقه ای باستانی در نزدیکی بیت المقدس است که در قدیم، شهری استراتژیک و طبیعتاً پرنزاع بوده است، ولی هم اینک به جز خرابه ای از آن بر جای نمانده است. این واژه در معنای اصطلاحی، به نبرد نهایی حق و باطل در آخرالزامان تعبیر شده است.

جنگ مقدس در ادبیات صهیونیست های مسیحی، با عنوان «آرماگدون» شناخته می شود. روزی که نبرد نهایی مقدس آغاز شود، مسیحیانِ دوباره تولدیافته، مسیح را دیدار خواهند کرد و در جوار او، هزارۀ خوش بختی را آغاز می کنند. در این نبرد که بین مسیح (Christ) و ضدمسیح (Anti Christ) و پیروانشان درخواهد گرفت و زمانی که ضدمسیح در حال دست یابی به پیروزی است، مسیح همراه نومسیحیانِ متولدشده ظهور خواهد کرد و ضدمسیح را در پایان این جنگ نهایی شکست خواهد داد و حکومت واحد جهانی به رهبری مسیح با پایتختیِ بیت المقدس، تشکیل خواهد شد.

گروه های مسیحیِ بنیادگرا به معانی ادبی کتاب مقدس، به مثابۀ کلام خدا باور دارند و بر اساس ایدۀ دهری گرایی و تقسیم تاریخ بشری معتقدند، پیش از آخرین دورۀ تاریخ که همانا حکومت الهی مسیح علیه السلام است، حوادث مهمی اتفاق می افتد که از آن جمله، آرماگدون یا آخرین جنگ بزرگ است. آرماگدون برگرفته از نام تپۀ «مگیدو» واقع در صحرایی به همین نام در اسرائیل است. جنگ آرماگدون تنها پس از گردهم آیی و استقرار یهودیان به عنوان یک ملت در سرزمین موعود، به وقوع خواهد پیوست.