غرب و مهدویت صفحه 73

تری جونز» که در روز حمله (دهم سپتامبر) در اثر فشارهای جامعۀ جهانی و نهادهای بین المللی، به ویژه تهدیدات مسلمانان عملی نشد، اما به خاطر تهدیدات گستردۀ رسانه های گروهی غرب و آمریکا، عدۀ دیگری اقدام به این فاجعه کردند (2010م.)، قرآن سوزی و پاره کردن مصحف شریف در روز یازدهم سپتامبر 2010 میلادی در برخی از شهرهای آمریکا، از جمله: نیویورک، واشنگتن، روبه روی کاخ سفید و هم چنین در ایالت تسنی، تیراندازی به قرآن کریم از سوی سربازان آمریکایی در پایگاه نظامی بگرام در افغانستان، ساخت ده ها فیلم سینمایی و مستند علیه مسلمانان (فیلم موهن برائت از مسلمین)، تغییر روند جریان بیداری در کشورهای اسلامی به نفع اردوگاه غرب، راه اندازی جنگ سی وسه روزۀ لبنان و بیست ودو روزۀ غزه، کمک به اقدامات نظامی و تجهیز گروه های سلفی و افراطی علیه ملت و دولت سوریه و... تنها گوشه ای از اقدامات خصمانۀ غرب علیه اسلام و مسلمانان است. نیز یورش سهمگین غرب در پوشش «ابتذال فرهنگی» در جهت مسخ جوهر دینی و فرهنگی نسل جوان جوامع اسلامی با استفاده از ابزارهای گوناگون، موج تهدید تهاجمات همه جانبه (سخت و نرم) علیه اسلام را سامان دهی می کند.

سیر تاریخی آشنایی و تقابل غرب با آموزۀ مهدویت

آموزۀ مهدویت، با ماهیتی پیش رو و فعال، همواره در تحولات سیاسی و اجتماعی تأثیرگذار بوده است. این آموزه با اختلاط و حضور در گفتمان های سیاسی، جلوه های ظلم ستیزی و استکبارستیزی از خود نشان می دهد که با ماهیت استعماری کشورهای غربی ناسازگار است. بروز چالش های سیاسی برخواسته از این گفتمان، همواره موجبات آزردگی و نارضایتی دولت مردان دولت های استعماری را در پی داشته است؛ از این رو، به فراخور درک زمان و مکان، با شناخت و مطالعه، به انزوا و انحراف این آموزه همت گمارده اند.