غرب و مهدویت صفحه 89

گفتار اول: مسیحیت صهیونیستی و دکترین آرماگدون

موعودباوری در مسیحیت

به درستی می توان عمیق ترین جلوه های حضور اجتماعیِ باور بازگشت عیسی علیه السلام را در پیدایش نهضت مسیحایی(1) یا هزاره گرا(2) دانست. اگرچه این نهضت ها در صورت و ریشه های اولیه با یکدیگر تفاوت های اساسی دارند، مخرج مشترک آن ها، انتقاد از وضعیت موجود و تلاش برای رسیدن به وضعیت مطلوب تر است.

هزاره گرایی که نماد بیرونیِ مسیانیزم است، در ادبیات مسیحی غالباً به شخصی اشاره دارد که در پایان تاریخ، نقش تعیین کننده ای ایفا می کند که این نقش را در فرهنگ مسیحیت، عیسی علیه السلام بر عهده دارد. نهضت های هزاره گرا در شمار مهم ترین نهضت های مسیحایی اند که بر محور اعتقاد به هزارۀ خوش بختی، شکل گرفته اند. این گروه ها بر اساس باوری که در اناجیل و عهد جدید به روشنی بر آن تأکید شده است اعتقاد دارند، مسیح علیه السلام، هزار سال راستی را بر زمین استوار خواهد کرد.(3)

این مفهوم کلیدی در الهیات مسیحی، بیان گر دورۀ زمانی است که در آن ایمان انجیلی و کلیسا به اوج خود خواهد رسید و امت هایی که دعوت دیانت انجیلی را می شنوند، به آن اقبال کرده و ایمان می آورند. در آغاز قرن نوزدهم میلادی، اعتقاد به بازگشت عیسی علیه السلام و آغاز هزارۀ خوش بختی، گسترش بیشتری یافت و کلیساهای

1- Messianic mormenits.
2- Millennialist.
3- صبحی حمودی یسوعی، معجم الایمان المسیحی، ص60.