امام روزگار ما صفحه 55

دمپایی سفید

ج_ذاب و گی_را صحبت می کرد. موض_وع صحبتش هم دل می رب_ود! می گفت: «منتظر فرج، مقامی عالی دارد و هرگاه در زمان غیبت از دنیا برود، به منزله ی کسی است که پس از ظهور حضرت حجّت علیه السلام زنده و تحت فرمان او در راه خدا جهاد می کند.» (1)

ناگهان پسرکی تکیده، بلند شد و نامربوط پرسید: «حاج آقا! سود بانکی رباست؟»

شیء سفیدی به سرعت پهنه ی گرم فضای بالای سرمان را شکافت و بر کتف پسرک نشست! حاج آقا هم که یکّه خورده بود، با بازگشت نگاهش از خادم جوان به سوی پسرک، لبخند زنان گفت: «پایان جلسه، ما مخلص شمائیم!» و ادامه داد: «بله؛ البته به نظر می رسد، منتظری چنین مقامی دارد که بدون دمپایی سفید آشپزخانه مسجد، گفتگو کند ... .»