امام روزگار ما صفحه 62

الگو پذیری (2)

صدای همهمۀ انتهای سالن قطع نمی شد. امتحان نهایی بود و سالن امتحانات شلوغ. چندبار از بچه ها خواسته شد، سکوت را رعایت کنند. یکی از مراقبین جلسه که تیپ نامتعارف قهرمان آمریکایی بسکتبال را زده بود، بلندگو را گرفت و فریاد زد: «گوساله ها، خفه شید!» جلسه ساکت شد. بچه ها بهت زده و ناراحت بهم نگاه می کردند.

کاغذی از جیبم درآوردم و نامه ای نوشتم:

«با سلام؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، کسانی از مردمان زمان ما را دوست و همراه خود می خواند که از ویژگی هایشان، اقتدا به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و امامان پیش از اوست. (1) پس اگر بزرگی چون امام باقر علیه السلام، مقتدا و الگوی مان باشد، دیگر نه تنها فحش نمی دهیم بلکه اگر کسی به ما گفت: «گاو»، همانند ایشان به او می گوییم: «من بَقَر نیستم، باقرم.» سعادتمند و پیروز باشید؛ والسلام.»