موعود در آیین اسلام و مسیحیت صفحه 62

1- سفر تثنیه 33:1-3.

2- مسیحیت شناسی مقایسه ای، ص218.

3- درآمدی به مسیحیت، ص70.

تا مراقب حفظ نظم باشد و از هر شورش و بلوای احتمالی جلوگیری کند. هرودس آنتیپاس، شاه یهود هم از جلیل به آن جا سفر کرد تا در مراسم عید «فصح» شرکت کند…. عیسی… از جبل به اتفاق حواریان به سوی شهر رهسپار گشت…. به معبد رفته و صندوق ها و تخت های صرافان را واژگون ساخت و کبوتر فروشان را بیرون کرد و تمام آنان را که در صحن بیت المقدس به خرید و فروش مشغول بودند، خارج ساخت و فریاد برآورد: «آیا مکتوب نیست که خانه من خانه عبادت تمامی امت ها نامیده خواهد شد؟ اما شما آن را مغازه دزدان ساخته اید».(1) این عمل ظاهرا مورد استحسان عامه قرار گرفت، ولی اولیای معبد در جواب او سخنی نداشتند بگویند و به ناچار سکوت اختیار کردند. رؤسای کاهنان و کاتبان و زعمای یهود بر آن شدند که از او جلوگیری کنند. نخست به دشنام و ناسزا علیه او برخاستند؛ بدان امید که او را در نظر خلایق، موهون و خفیف سازند. چند روز پیاپی که وی در معبد وعظ می گفت، آنان سعی می کردند که بر او خرده گرفته اعتراضی وارد سازند و او را به کفر متهم نمایند؛ لکن او بهانه ای به دست آنان نمی داد و پیوسته مردم عام و ساده را دعوت می کرد که به او بگروند و بعثت او را مقدمه ملکوت آسمان بدانند و همه خلق هم با کمال شوق به او گوش می دادند…. کم کم اتباع هرودس نیز به مخالفان پیوستند. از این سبب، عیسی به زبان امثال و حکایات گفت که خداوند نخست قوم یهود را به ضیافت خواند، لیکن چون ایشان از قبول دعوت حق سر باز زدند، خداوند دیگران و بیگانگان را نزد خود به مهمانی طلب فرمود.