نینوا و انتظار: تاملی نو صفحه 188

شجاعت حسینی و مهدوی، آینه شجاعت حیدری

11. شجاعت حسینی و مهدوی، آینه شجاعت حیدری

اشاره

عباس رمضان علیزاده کاشانی

پیش درآمد:

1. یکی از صفات حمیده انسانی، همان صفت «شجاعت» است.

2. صفت شجاعت، حدّوسط، «جُبن و تهوّر» است که شجاعت صفتی ممدوح است و طرفین آن (جبن و ترس یا تهور و بی باکی) صفت هایی مذموم اند؛ چون در حد تفریط و افراط قرار دارند.

3. همه انبیا و اوصیا _ بالاخص خاتم الانبیاء حضرت محمدبن عبدالله و امامان معصوم(علیهم السلام) _ دارای صفت «شجاعت» بوده اند.

4. از گذشتگان بعد از پیامبر(صلی الله علیه وآله)، امیرالمؤمنین(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام)، به این صفت زبانزد خاص و عام اند. امام حسین(علیه السلام)شجاعت را از جدش رسول خدا(صلی الله علیه وآله) و پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین(علیه السلام)به ارث برده است. و حضرت مهدی(علیه السلام) نیز شجاعت واقعی را به منصه ظهور می رساند.

الف) شجاعت امام حسین(علیه السلام)

اشاره

مردم بعد از واقعه کربلا، جنگ های امیرالمؤمنین(علیه السلام) و شجاعت آن حضرت را فراموش کردند و شجاعت و چابکی امام حسین(علیه السلام) را یادآور می شدند و شجاعت آن حضرت ذکر مجالس بود.

علی بن عیسی اربلی در کتاب شریف کشف الغمه گوید: «شُجاعَهُ الحُسَینِ(علیه السلام)یُضرَبُ بِهَا المَثَل»؛ «شجاعت امام حسین(علیه السلام) ضرب المثل شده بود».