نینوا و انتظار: تاملی نو صفحه 214

در تاریخ اسلام، زنان قدّیسه و عالی قدر فراوان اند. کمتر زن و مردی است که به مقام خدیجه(علیها السلام) برسد. به فرمایش امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)آن روزها تنها سرپناهی که خانواده ای اسلامی را در خود جای داده بود، خانه پیامبر(صلی الله علیه وآله) و خدیجه بود(1) و من سومین آنان بودم.

هیچ زن و مردی _ جز پیغمبر(صلی الله علیه وآله) و امام علی(علیه السلام) به مقام و منزلت حضرت زهرا(علیها السلام) نمی رسد. حضرت زهرا(علیها السلام) بر فرزندان خود _ که امام اند و بر پیغمبران غیر از خاتم الانبیاء _ برتری دارد تا جایی که فرزند گرامی اش حضرت حجه بن الحسن(علیه السلام) می فرماید:

«دختر رسول خدا فاطمه زهرا(علیها السلام) برای من الگوی تمام عیار است».(2)

نقش زنان در هیچ حرکتی از حرکت های اسلامی و شیعی، بر کسی پوشیده نیست.

یک. نقش زنان در قیام عاشورا

یکی از مهم ترین حرکت ها و اتفاقات عظیم تاریخ اسلام، «حماسه جاودانه عاشورا» است و به جدّ عاشورا تنها صحنه ای است که در آن زن در متن _ و نه در حاشیه _ قرار دارد. چه کسی می تواند نقش زینب(علیها السلام) و زنان و دختران امام حسین(علیه السلام) را نادیده بگیرد؟ آیا حضور آنان سبب پر رنگ شدن و ماندگاری قیام عاشورا نبود؟ این گزارشگران و پیام آوران شیردل بودند که اصل قیام، حقانیت و مظلومیت حسینیان را زنده نگه داشتند؛ تا آنجا که حضرت زینب(علیها السلام)همچون ستاره ای در آسمان سرخ کربلا درخشید و نور پر